Хэн байсанаа хэн болсоноо март жилдээ миний муу найз минь
Хэлээд өгье яриад өгье сонс жил бай чимээгүй дуу бай
Үг чамайг их өөрчилжээ чи түүндээ их төөрчихжээ
Миний найзад байсан нандин тэр зан чанарууд үг бүгд цөөрчихжээ
Зохиогч: Урлаг
Дх: Чамайг санахдаа би зүрхээ өвдтөл шаналаад
Ханаж цадахгүй зүрхээ хайрын балаар чинь ундаалж
Зүрхэн дэх их хайраа нулимсаар усалж
Ургасан болохоор тэр нулимсандаа би хайртай
Саран наадах мөнгөн шөнөөр
Сарнайн дэлбээлэх үүрийн туяанаар
Салж ядан хагацах шиг
Сайхан бодол бидэнтэй үлдлээ
Өглөө мандсан нарны туяа
Өдрийн уртыг мэдээгүй юм болов уу
Өөрт чинь би дурлахдаа хормын төдийд ч хагацана гэж бодоогүй ээ
Яагаад заавал би чамд гэж
Яагаад заавал би гэж
Ахиад ирэхгүй 10н хавраа, дахиад очихгүй 10н намраа
Ангийн багш, хүүхэд насаа, ариухан хайраа
Сургуулийн цэвэрхэн танхимаасаа сувдан нулимстай салан одсон
Сурагч насны минь гэгээн дурсамж сэтгэл зүрхэнд үүрд үлдлээ
Зүрхэн тэнгэрийн наран минь намайг бүү орхиоч
Зүгээр чамайг хармаар байна ахиад бүү бүрхээч
Гуниглах чинь хааяаахан надад уйтгар үлдээнэ
Гуйяа чамаас бороо минь ахиад зөөлөн шиврээрэй
Аав ээждээ би хөтлүүлэн анх орсон танхимаа
А үсгээ … надад заасан багшийгаа
Арван хаврыг хамт элээсэн ангийн найзуудаа
Алдрайхан энэ л үеэ би мартахгүй ээ
Ээжээ таньдаа хүү нь хайртай
Энэ дэлхий хүртэл таниар минь бахархдаг
Аз жаргал хаана байна, та минь тэнд байх болно оо
Амлах байна хүү нь амлаж байна, ээжээ
1. Үүрдийн биш энэ амьдралаа үлгэр шиг л жаргаахсан
Үлдсэн амьдрал богинохон шүү жаахан ч гэсэн яарахсан
Гэж бодсоор энэ хорвоогоос та минь дэндүү яараа юу
Үгүй юу хүйтэн жихүүн амьдралд эсвэл даараа юу
Аз жаргалын төгсгөлд нулимс унагалаа
Ахиад л би бурууг хүлээж чамайгаа явууллаа
Зориг гарган чамдаа хэлсэн үг минь салхинд хийслээ дээ
Чамайг явууллаа, чамайг явууллаа хайрт минь чамайг явууллаа