Сайн байна уу монголчуудаа хэлэх хэдэн үг байна
Санаа зовох зүйлгүй би хүний сүг байна
Их хуралд оронгуут л шууд баян болдог
Сонгуульд зарсан мөнгөө хэд хэд нугалж олдог
Зохиогч: Урлаг
Хойд мөсөн далай хайлж байна, хуурай газар хайж байна
Хүн төрөлхтөн устахвий гэж хүмүүс бүгд айж байна
Алт мөнгө алмааз эрдэнэ бүгд үнэ цэнээ алдана
Балга усны төлөө хүн хүнийхээ аминд халдана
Би эхлэх үү? зүгээр л үнэнийг хэлэх үү?
Одоо чамд хайртай гэвэл итгэх үү?
Чи намайг цэглэх үү? би бусдад эрхлэх үү?
Хүн алдаж байж орчлон гэдгийг мэдэх үү?
Энэ дууны эхэнд хэлэх үг надад алга
Чи намайг үнсэхээ больж
Чи намайг хүсэхээ больж
Чи надаас өөр хэн нэгнийг хөнжил дотроо зүүдлэх болж
Үдшээр биш хөндөж дуулах сэдэв хайр дурлалын хар
Хэтрүүлж, ургуулж, хардаж бодохоо болиод нүд рүү минь хар
Хөмсөг зангидаж уулзаад үгийн зөрүүгүй бүхнээ бүү бар
Хайртайг минь мэдэрдэг бол нулимсгүй нүдээ бүү дар
Үдшээр цамцаа нөмрүүлээд сэтгэл гэж зүйл чи мэдэрдэг
Хайрт минь чив чимээгүй уйтгарлах гунигийг чинь үргээж өгье
Үргэлж цуг байснаа одоо яг санадаа хайрт минь
Өдөртөө гэрэлтэх наран шөнийн туяарах саран мэт чинийхээ
Үзэсгэлэнтэй царайг магтан дуулья
Үзүүр нь шарласан чиний зургийг
Үзэх бүрийдээ сэтгэл догдолж
Үнгэгдэж гаднах нь илэгдсэн ч гэсэн
Үнэхээр чиний сайхан зураг
Би ойлгохгүй байна, надад бурхан минь хэлээд өгөөч энэ амьдралдаа
Би хийсэн бүтээсэн зүйлгүй хэдий ч энэ амьдралдаа
Би өөрийнхөөрөө байна гэдэг юм ш дээ хайх юм даа
Эцэст нь тэнэг нь доошоо унадаг нь мэдээж байх юм даа
Гэм гэмгүй би гэрээсээ гарсиймоо
Санаа нийлж уэрхсэн найзууд тсугларсийма
Гэнэт ю болсийн Бар-луу тэмүүлсиймөө
Монтэ Карло зуугаад барлуу бид орсиймоо
Унэнийг хэлхэд би чамдаа хайртай болсондоо, болсондоо харамсаж бна
Ор зурх мин чамайг гэсэн оор оорийгоо узэн ядаж бна
Чи миний гантшан хайр ч гэсэн би чамайг ях гэж (сумтин, сумтин)
Би чамайг (сумтин) байсанд харамсажийн