Хэтэрхий хожимдсон бүхнийг тавьж явуулахад
Хэтэрхий хожимдсон гэм нүглээ наминчилахад
Хэтэрхий хожимдсон уйтгар гунигийг хөөж явуулахад
Хэтэрхий хожимдсон итгэх итгэлээ алдсан бурхад
Зохиогч: Урлаг
Миний хайртай бүсгүй одоо нэгэнт том болжээ
Амьдрал гэдэг том далайд биеэ даан шумбажээ
Үүрд хамт байна гээд ганцхан чамайг сонгожээ
Үргэлж цуг байдаггүй ч уулзахад сэтгэл онгойжээ
Үхэснээ хүлээгээв түргэн бөгсөө өндийлөг
Битгий үг сөрөөд бай бүх нүх сүвээр чинь эдлэнэ
Өнөө шөнө чи зөвхөн миний л өмч
Содном гуайтай хамт хийхгүй би өвчингүй
Би одоо хүртэл хүсдэг
Нулимс чинь зүрх зүсдэг
Би чиний анхных байгаагүй
Сүүлийнх чинь байх гэж хүсдэг
Чамайг бодоод унтаж чадсангүй
Цаг яг одоо 6.30 үүр
Чанга гэж бодсон ч би шалдаа бууж
Чиний талаарх бодлууд тархинд минь сууж
ингэж эхэлсэн холоос тэмүүлнэ хос зүрх
эхнээсээ л төсөөлж байсан энхрийхэн эхэмсэг төрх
хүмүүс биенээ хуурдаг баярын өдөр
тархинд зураг шиг бууна чамайг санахын төдий
Үд өнгөртөл унтсан
Нөхөдтэйгөө уулзалгүй удсан
Өнөөдөр гиеүүрч суух өдөр биш найзууд уухаар дуудсан
Нэг газар суухаар болсон
баарны бугтай баарнаас гарна цуг
балгасан нэлээн халамцуу,тэкний урд ирээд янжуур зуугаад ярвайсан
танилцахуу гээд түрүүлж гараа сарвайсан
тэр хэлж байна лэтс гэт синпу
Үзэсгэлэн гоогүй адгуус xэзээ ч xанxүү болоxгүй
Өнгөцxөн xарагдаад дуусна чи үнэн зэвүүн
Өмнөx амьдрал минь xаранxуй дунд өнгөрсөн
Өөрийнxөө туxай чамд xэлээгүй нууцласан зүйл над олон бий
Би бол улаан залаатай монгол хүн
Миний ар нуруунд тэнгэрийн хөх толбо бий
Хээрээр гэр хэцээр дэр хийж
Хэнээс ч эмээлгүй дээд өнгөн бэлчээр дээр хөлөө жийж