Хэтэрхий хожимдсон бүхнийг тавьж явуулахад
Хэтэрхий хожимдсон гэм нүглээ наминчилахад
Хэтэрхий хожимдсон уйтгар гунигийг хөөж явуулахад
Хэтэрхий хожимдсон итгэх итгэлээ алдсан бурхад
Салхи найгуулан ирмэг хөвөөнд тулахад
Саяхан сандарч байсан ч айдсаа мэдрэхээ болиход
Ахиад нэг л алхана ахиад амьсгал авна
Одоо л би өдийг хүртэл юу ч гээлгүй санана
Мэдээ орсноос хойшхи анхны төрсөн өдөр
Нулимс, анх удаа үнэртүүлсэн хар ус
Үүл арилах шиг цагаан шөнө үнсэлт
Үргэлж хүүхэд байх юм шиг бодсон мөрөөдөл хүсэл
Өөрийгөө урхинд хийж сандалдаа хүлүүлсэн
Хөнөөхөд хайран энэ толгой дэндүү олон гараар илүүлсэн
Гэрлийг харанхуй нөмөрч хэн ч дэргэд үгүй
Цаг хугацаа үүрд зогсон ад зэтгэрийн чимээ аниргүй
Алдаж болохгүй зүйл
Боломжгүй цаг хугацаа
Эргэж ирэхгүй
Чи юуг зүгээр өнгөрөөснөө
Хэтэрхий хол туулсандаа ч
Хэзээ ч биелэхгүй
ХОЖИМДСООН
Би үүнийг хэлж байсан хийж байсан сонсож байсан
Өмнө түүх давтагдана яг дууны дахилт шиг өрнөнө
Чамайг хөгжим хөглөж найрал бүтээж байхад
Би тэр аялгууны ертөнцөд чөлөөтэй хувьсах бадаг
Эмгэнэлт ая тоглогдож нүдэнд нэг газарт тогтохгүй
Учир нь номхон зогсоод ширтэхэд
Юу ч харцанд өртөгдөхгүй
Хорвоо төсөөлшгүй уудам магадгүй төөрсөн байх
Зовоод ч нэмэргүй ингэсэн хүн ганц өөрөө биш
Дөнгөж эхэлсэн амьдралын бэлдсэн харгуйгаар харахаар
Заавал туулах албагүй амь нас гарт минь л байгаа
Найз нөхөд ч худал хуурмаглуу хэлбийнэ
Өнөөдөр хэн болсноо харахаар өөртөө ч хэлэх үггүй
Бурхны хийдгийг л хийлгэ гэхдээ миний л хувьд
Хэдий нь тэр хожимдсон эртээ урьд
Яагаад гэвэл би төөрчээ түүний бэлдсэн хувь заяанд
Сайхан зүйл юу байгаа юм бэ гэж бодох юм хааяа
Алдаж болохгүй зүйл
Боломжгүй цаг хугацаа
Эргэж ирэхгүй
Чи юуг зүгээр өнгөрөөснөө
Хэтэрхий хол туулсандаа ч
Хэзээ ч биелэхгүй
ХОЖИМДСООН