Тоост хорвоогийн аль нэгтэйгээс амрагаа санах нь
Тоотой насны жаргалын тод нь юм билээ
Тортой цонхны цаанаас хайраа хүсэн хүлээх нь
Тоймгүй олон зовлонгийн тал нь юм билээ
Зохиогч: Урлаг
Чамдаа би хайртай гэж хэллүү
Чамаасаа өөр хэнд ч ингэж хэлээгүй
Чамайг байхад зүрх баяраар дүүрч
Чиний эзгүйд сэтгэл гунигладаг
Балын амтат уруулд чинь хайртай
Уянгын эгшигт дуунд чинь хайртай
Бүүвэй аялах намбанд чинь би хайртай
Бүсгүй цагаан заяанд чинь хайртай
Навчтай хамтдаа шаргалтсан бодол бүхнээ би
Сэтгэлээсээ холдуулж чадмааргүй л байна
Чиний дэргэд байсан цаг мөч бүхэн
Миний сэтгэлд тодоос тодхон харагдаад байна
Гэрлийн хурдаар нисэх мэт он жил өнгөрч дээ
Гэнэхэн насны дурсамжаар халгин үлдэж дээ
Тэртээх өдрүүдээс хойш одоо ч хамт байгаа
Тэнгэрлэг бага насны андууд дэндүү эрхмийн дээд
Газар үнэгшин омогшиход толгод хотойно
Хазаар даран тэмүүлэхэд дэлхий атирна
Зурхай эргэж гарахал наран сугарна
Зуныг элдэж хурдлахад дээл сэмэрнэ
Front textЧамдаа би хайртай гээд
Чихэнд минь шивнэсэн тэр шөнө
Тэргэл саран намрын зүүдтэйгээ
Тэр л чигээрээ сэтгэлд минь үлджээ.
Хөөр баяраар дүүрэн цайлган хүүхдүүд
Холын замд хамтдаа гарсан
Дуу хуурын аялгуу эгшигэнд уяраад
Дурлалыг хүлээж хүснэ
Сар шиг холын газарт дасахгүй гээд яах вэ
Сайхан Монгол бүсгүйг санахгүй гээд яах вэ
Зориод очсон газраа дасахгүй гээд яах вэ
Зоргоороо орхисон нутгаа санахгүй гээд яах вэ
Хүүхдийг хайрла
Ээжийг бас хайрла
Аавийг хайрла
Андыг бас хайрла