Мичид гялс хийн анивчих
Тэнгэрийн орноос хайрласан хайр
Хүрээд наддаа ирсэн ч гэлээ
Хүнийх л байждээ даанч
Зохиогч: Урлаг
Нохойн нүдээр ертөнцийг харахсан
Ногоон улаан өнгийг ялгахсан
Нойр хүрсэн яриаг чинь мэдэхгүй ойлгохгүй
Номхон гэгч нь хэвтэхсэн
Энэ орчлонд амьдрахдаа
Юм бүхнийг үзэхсэн
Энэ хорвоод алхахдаа
Сайхан бүхнийг мэдрэхсэн
Нэвтэрч үл гарах
Манант ертөнц дунд
Мансуурах сэтгэлийн угаас
Гарах гарц хайна
Ууланд будан татаад, удалгүй цас хаяална
Уйтай өдрүүд урсана, улам ихээр дурасна
Бороо шиврэн орооч, бодолд салхи үлээнэ
зүүдэнд чивэрнэ, зүрхэнд гуниг түрүүлнэ
Толгой өндийх завгүй
Тоймгүй олон зүйлийг хайна
Хаясан гээсэн зүйлээ юу
Харсан үзсэн бүхнээ юу
Хааяа хааяахан харамсах сэтгэлийн
Харуус намайг нөмрөн ирэх юм
Хацар даган урсах халуун нулимсыг чинь
Хамаг сэтгэл минь ер мартахгүй ээ
блү баабар ингэнэ баабар ингэнэ
блү баабар ингэнэ баабар ингэнэ шик
блү баабар ингэнэ баабар ингэнэ шик шик шик
Блү блү баабарын дон блү блү баабарын дон
Тайван сайхан амьдрахын төлөө
Тамираа тасартал гүйж явна аа
Хэцүү бүхнийг хайхралгүйгээр
Хаа сайгүй тэнүүчилж явна аа
Царай муутай цалин багатай эгэл залуу би
Цагаа барьдаггүй гээд даргадаа олон загнуулдаг
Өглөө эртхэн босоё гэсэн ч нойрондоо би аймар харам залуу
Идэх хоолоо хийхээсээ залхуурч бэлэн гоймонгоор хөргөгчөө дүүргээд
Өрөөндөө байх ганц буйдан адил