Өдөржин хэвийн амьдрал үргэлжилсээр л
Үнэхээр би энэ бүхнээс залхаж гүйцлээ
Өөрийгөө жаргалтай гэж боддог гэж үү
Би чинь эмэгтэй хүн шүү дээ
Зохиогч: Урлаг
Алтан …. амьдралын нугачаанд
Алдаж оносон ч чамайгаа хайрлана гээд
Дөлгөөн харцанд чинь сэтгэл уяраад
Дэндүү их хайранд чинь бүүвэйлэгдсэн
Алтайн уулсаас дорнын их тал хүтэл
Алтан говиос хангайн хөвлөгөр ногоон ой хөвч хүртэл
Цэлгэр уудам нутаг хангайн монгол говийн монгол
Цээчинд лугших зүрх миний эх орон
Хуруун чинээхэн хонгорхон үр минь дээ
Хувьсхан заяаны наран минь дэ
Энх мэнд л өсвөл дөө хө
Ижийнх нь жаргал энэ л шүү дээ
Бууриар эсгэсэн нутагт минь
Буурал тоонот минь байгаа даа
Буцаад үлээх салхинд нь
Аавын минь үнэр шингээстэй дээ
Өчнөөн жил ханилсан ч
Өчигдөрийн бороо шиг шинэхэн
Өнгө тунамал зүрхэн хайр минь
Үлгэрийн цэцгийн шивнээ
Орой болгон бүжиглэх дуртай
Дотно хослон уярах дуртай
Доог тохуунд хошигнох дуртай
Амсхийхгүй залуу байна би уйдахгүй бид нар
Өчигдөр надад утасны дугаар өгснөө санаж байна уу
Өглөөхөн босоод чам руу залгаад ярилаа чи байгаагүй ээ
Хайр сэтгэл биш юм даа
Хар дарсан зүүд байж дээ
Хар хүн чи надаас холдооч bye, bye
Зуу зууны түүхэнд бүдгэрч мартагдаагүй
Зуур замын дунд намайг орхиогүй
Хуучрах тусмаа сэтгэл татсаар
Хуй салхи цаг хугацаанд гандаагүй
Амьдралын минь алтан босго
Арван зургаан нас минь
Азтайхан баяртайхан
Арван зургаан хавар минь