Яагаад? Бороо хүртэл шиврэх болгондоо намайг цочоовоо
Яагаад? Бодол хүртэл баясах бүхэндээ чамайг хүлээвээ
Бие биенээ харах бүрдээ (Харц харцандаа итгээд байдаг)
Бидэн хоёр уулзах бүрдээ (Халуун сэтгэл догдлоод)
Зохиогч: Урлаг
Наран өөртөө ганцаардан хоцрох
Намрийн уйтай өдрүүд ирлээ дээ
Сүүдал сэлгэн далиа эцээх
Шyвyyдын цувааг битгий тоолоорой
Цав цагаан цасан хоёр алган дээр минь хаялсаар
Зургийн мөнхийн шөнө шиг энэ үдшийн энэ дууг
Навчит залаат гацууртай нь дуулья
Миний гоёсон гацуурхан
Хөөрхөн нүдэт бүсгүй чамайгаа
үнсэж зүүдлээд би сэрлээ
Шөнийн саран цонхоор намайг хараад
үдшийн зүүдийг минь тааж мэдэв үү
Тэнгэрийн хаяа шуранхайлж
Тэнгисийн мандал бидэртээд
Тэртээд бид цагаахан завьтайгаа
Тэргэл нарны зүг довтолно
Дх: Дэндүү их саналаа чамайгаа
Дэлхийгээ гандааж саналаа
Намар намрын борооноор
Уйлан байж чамайгаа саналаа
Гав ганцаараа дуу алдан дуурсахдаа
Гарыг тань би санасансан
Хол холоос миний ээжийн хайр
Хонгорхон хун шувуу болж ирэв үү?
Санан санасаар би чамдаа ирлээ
Санааширч суухыг чинь хүсэхгүй нь
Салгуу амьдралд чинь наран болъё
Зүүдлэн зүүдэлсээр
Уудам талыг баягасан
Яруу хөгжим эгшгэллээ
Уран гоолиг охид маань
Ялдам дуулан бүжээрэй
Шөнийн саран тэнгэрээс ширтээд
Шүүдрийн дуслыг цэцэгс тосоход
Чамд зориулсан дууг одод дуулаад
Цагаан өнгөт хөлөг онгоц далайд цайрна