Цасан доороос өвлийн хүйтэнд
Чиний дуртай цэцэг дэлгэрнэ
Чи тэр цэцгийг даарна гэж бүү ай
Цасан доороос хорвоог бүүвэйлсэн
Зохиогч: Урлаг
Эхнээс нь дуустал амсах гэж /хайраа би олсон/
Ийм гашуун байхыг нь төсөөлж /мэдсэнгүй явлаа/
Эцэслэн бичсэн захиаг чинь үдшээр нэг /задлахдаа/
Үг бүрийг нь бэхээр биш нулимсаар бичсэнийг чинь би мэдэрсэн
Сандал дээр суусан бүсгүй
Хэнийг ч хүлээгээгүй сэтгэлээ хүлээсэн
Санаа алдсан тэр залуу
Хэнд ч гомдоогүй өөртөө л тунирхсан
Нараа цонхоор тэртээ алсад харагдах
Жаргаж байгаа нар шиг Нараа
Чи минь намайг орхиод явлаа
Хайрт минь яагаад яваад өгөв дөө
Чи минь үнэхээр наддаа хайртай юу
Бүх л хайраа ганцхан наддаа зориулах уу
Хэзээд би гарыг чинь атгасан хэвээр
Хэзээд би нүдийг чинь ширтсэн хэвээрээ
Хаашаа ч холдолгүй хамт байхыг хүснэ
Чиний сэтгэлд надаас өөр хүн байдаг ч би юуны төлөө чамайг хайрлаад байна
Чи миний тухай огтхон ч бодохыг хүсэхгүй байгааг чинь би мэдэж байна
Чи яг одоо нүдээ аниад үздээ чамайг гомдоосон зүрх бүхнийг мартаач
Харин тэр бүгдийн дараа миний тухай төсөөлөөч
Нимгэн улаан уруулынхаа мартагдашгүй амтыг наддаа
Нэг биш удаа өгсөнийг чинь хэзээ ч мартахгүй ээ
Нэг л мэдэхэд зөрүү замаар салан одохыг мэдсээр байж
Нисэх мэт хүүхэд шиг баясаж явсныг чинь мартахгүй ээ
Зүрхний минь тэнгэрээс цас будран хаялж
Зүүдний минь шөнө дулаахан байна
Анир чимээгүйхэн энэ шөнө үргэлж
Алхааг чинь чагнан хүлээж байна
Жавар дагуулсаар гуниг үргээж
Front text
ДХ:Тэгвэл үнсье чамайгаа
Тэгвэл үнсэлцье хоёулаа
Тэгвэл үнсээч намайгаа
Тэврээч яг одоо гүнж минь