Сэрүүн намрын зэврүүн орой
Улаан навч хел дор уналаа
Зэрвэс бодсон сэтгэлд минь
Урсах цагиин нулимс баилаа
Манангиин дунд би ганцаар хоцорлоо
Намрын шувуудтаи одсон
Намуухан дурсамжииг би саналаа
Дахилт: Сэтгэл зурх минь уимраад
Сэвэлзэх салхины аясыг дагаад
Хенген гунигт автахад
Хорвоогиин жамыг бодлоо
Уелзэх салхитаи уитаи удшээр
Зам дээр минь улаан навч оичлоо
Өревчхен зурхэн дээр туссан
Одох цагын нулимс тэр баилаа
Гэмгуихэн инээмсэглэн алхаж явтал
Гэнэт зурх минь гунигт автлаа
Нуулгуи хэлэхэд уитгартаи болчихлоо
Дахилт: Сэтгэл зурх минь уимраад
Сэвэлзэх салхины аясыг дагаад
Хенген гунигт автахад
Хорвоогиин жамыг бодлоо
Явчихлаа гээд амрагиин араас
Гиеурэн санах шиг
Чамаигаа санах шиг
Сэтгэл зурх минь гунигт автлаа би
Дахилт: Сэтгэл зурх минь уимраад
Сэвэлзэх салхины аясыг дагаад
Хенген гунигт автахад
Хорвоогиин жамыг бодлоо
Дахилт: Сэтгэл зурх минь уимраад
Сэвэлзэх салхины аясыг дагаад
Хенген гунигт автахад
Хорвоогиин жамыг бодлоо
Сэрүүн намрын vдэш хел доор улаан навч уналаа…