Эль хуль-чимээгүйн дунд ужиг хатуу шорон,
Эрлэг номун хааны орд мэт "Улсын төв шорон"…
Энэ зууны чимээг өргөст тороор хориглож
Энд гагцхүү хар төмөр ноёрхоно..
Хана хэрмийн түгжээ төмөр харжигнанхан,
Хаалга үүд бүхэн нилдээ төмөр тас нясхийн,
Хатуу бат цоож цөм төмөр янхийж,
Халуун гарт хийсэн
хүйтэн гавны төмөр шархийнэ!
Харуулын хутган жад төмөр хараалаар харааж,
Харгалзагчийн бууны замаг төмөр тушаалаар тушааж
Хоригдол ачдаг тэрэгний төмөр чингэлэг цантаж,
Хоол ундны аяга төмөр инээдээр инээж
Бос! Суу! гэсэн команд төмөр авиагаар цуурайлж,
Болохгүй! Хориглоно! гэсэн үгс төмөр амьсгалаар давтаж
Бодит орчлонгоос ангид төрийн чанга шоронд
Босоо хэвтээ цөм төмрийн эрхшээлд сөгдөнө.
Хүн энд хэлгүй … болон хувирч,
Хүйтэн төмөр энд хэмжээгүй эрхээ эдлэнхэн,
Гагцхүү, энд л дуулж болох –
Гав гинжний эртний дууг дуулан байна.
/Р.Чойном/
