-Аа авгай минь!
Арьс шөрвөстэй чинь хатаан алж
Арьсыг чинь өмсөм үү би?
Махыг чинь идэм үү би?
Ачит авгай минь
Одоо харья гэж хэлэв.
Их загал гурав дахин шилгээгээд
Нэг хоёр өвс таталж байв.
Их загал ергөн хөдлөв
Бага загал шогшин хөдлөв.
Бага загал нь
Их загалд хэлэв:
-Аа авгай минь!
Гурван сарын газрыг
Гурван хоногт хүрье.
Болжмор шувуу жиргэхийн урьд
Булт амьтаныг сэрэхийн урьд хүрье.
Улаан нар гарахын урьд
Унага даага барихын урьд хүрье.
Өргөн төрүүлсэн
Эрмэгч цагаагч эхдээ
Өсгөн тэжээсэн
– – –
Өл буурал ахайдаа
Өмгөлөн түшсэн
Өнөр олон нөхөддөө
Өдрийн гэгээ орохын урьд
Хүрье гэж хэлэв.
Хоёр загал
Хурдлан хатирч
Нутагтаа хүрч ирэв.
* * *
Тэр хоёр загалыг
Хүрч ирэхийн өмнө
Суут богд эзэн
Нэг зүүд зүүдлэв:
Эрхт тэнгэр
Эцгээс заяатай
Эрмэг цагаагч
Гүүнээс төрсөн
Эр хоёр загал минь
Эйлэн газарлаж билээ.
Эргэж ирэх болов уу?
Эмээлээ тохож байна гэж
Зүүдлэв би гэв.
Энэ зүүд минь
Үнэн буюу худал буюу
Үдтэр адуунд очиж
Үз гэж зарлиг болов.
Богд эзний зарлигаар
Боол бичин очиж үзвэл
Хоёр загал харьж ирсэн ажээ.
Өл буурал азрага нь
Үүрд хагацав гэж билээ би.
Өнөөдөр учрав гэж
Үүрсэн баярлаж
Үнэрлэн эвшээж байв.
Эрмэг цагаагч эх нь
Хоёр нүднээс нялбас гаргаж
Уйлан баярлаж байхыг үзэв.
Эр хоёр загал нь
Эхийгээ эргэн тойрон
Энд тэндээс харж байв.
Боол бичин үзээд
Хоёр загалыг барих гэв.
Хоёр загал эс баригдав.
Хоёр загалыг
Өл буурал азрагатай нь
Эрмэг цагаагч эхтэй нь
Хамт тууж ирээд
Богд эзэнд айлтгав.
Суут богд эзэн нь
Нэг ханцуйгаа
Түргэн өмсөн гарав.
-Аа хоёр загал минь!
Мэнд үү та гэв.
Бага загал нь
Зэв онтодохын төдий
Газар байж хэлэв:
– – –
-Гурван цавчуурыг зорьсон
Гутамшиг муу
Хоёр загалд юу билээ?
Гучин түмэн улсыг эзлэн суусан
Хаан эзэн минь
Харин мэнд үү та?
Алтай ханыг зорьсон
Алиа муу
Хоёр загалд юу билээ?
Арван түмэн улсыг эзлэн суусан
Хаан эзэн минь
Харин мэнд үү та?
Хөхүй ханыг зорьсон
Хөшүүн аальт
Хоёр загалд юу билээ?
Хөвчин улсыг эзлэн суусан
Хаан эзэн минь
Харин мэнд үү та? гэв.
Богд эзэн зарлиг болж:
-Аа хоёр загал минь
Та юуны тул
Ямар учиртай газарлав та
Гэж асуув.
Их загал
Дуу эс гарав.
Бага загал
Суут богд эзэндээ хэлэв:
– Аа хаан эзэн минь!
Хоёр загалыг хайрлах болоосой !
Дааган цагт минь
Давтан унах билээ та
Үрээн цагт минь
Үтээрхэн унах билээ
Хязаалан цагт минь
Хяхан унах билээ.
Соёолон цагт минь
Сорин унах билээ
Алтай ханыг
Авлах цагт
Аргал угалзыг
Гүйцэн алахад
Арван түмэн
Авны улс үл магтав.
Хөхүй ханыг
Хөвчлөн авлаж
Хөх чоныг
Хөөж авлахад
Хөвчийн улс
Нэг ч үл магтав.
Хэнтий ханыг
Хэрэн авлаж
Хэдэн түмэн
Гөрөөсийг алахад
Хэлхүй улс
Нэгч эс магтав.
Онон хатны
Ой талыг авлаж
19
– – –
Олон амьтныг авлахад
Ойр хол адил боловч
Олон бүгд эс магтав.
Тиймийн тул газарлав.
Аймаг шувуу
Донгодон жиргэв.
Агт морь
Нутгаа санав.
Хүний хүү
Газартаа суув.
Хөлгийн хүү
Газраа санав.
Хаан эзэн минь-гэв.
Тэхэд их загал хэлэв:
-Бор тоором минь, байг! гэв
Хаан эзэн минь
Намайг уна-гэв.
Тэр үгийг зөвшөөж
Их загалыг унаж
Бага загалыг хурлав.
Найман жил хурлаж
Найман жил хагсаав.
Намрын түрүү сард
Авд мордъё гэж
Авд мордон
Алтай ханыг
Арлан авлав.
Аргал угалзыг
Гүйцэн алав.
Арван түмэн
Авын улс
Магтан гайхав.
Хөхүй ханыг
Хөвчлөн авлав.
Хөх чоныг
Хядан алав.
Хөвчин улс
Гайхан магтав.
Хэнтий ханыг
Хэрэн авлав.
Хээрийн гөрөөсийг
Хядан алав.
Хэлхүй авын улс
Хэмжээгүй магтав
Онон мөрний
Ой талыг авлав.
Ойн араатныг
Хядан авав.
20
– – –
Олон бүгдээр
Гайхан магтав.
Хоёр загалын
Санаа сэтгэл нь
Амран жаргав.
Суут богд Чингис хаан
Бага загалд
Хив татаж сэтэрлэв гэлээ.
Хив татахийн ёс
Бага загалаас болов гэлээ.
Эзэн богд Чингис хааны
Эр хоёр загалын тууж төгсөв.