Туулын урсгал шөнөдөө сайхан сан
Торгон долгио хаялан мяралздагсан
Хоёр ангир дандаа хөвдөгсөн
Холын анир авангаа дуугардагсан
Зохиогч: Урлаг
Сурагчийн цэвэрхэн хувцсыг анхлан өмсөөд
Сургуулийн босгыг дөнгөж алхлан орчихоод
Бусдаас илүү том болчихсон юм шиг
Бужигнаж явснаа би
Хэзээ ч марташгүй
Ачтайхан ээжийнхээ асрал хайрыг
Амин зүрхэндээ дээдэлж явнаа хө
Амин зүрхнийхээ тэр л хайраараа
Амьтны үрсийг хайрлаж явна хө
Эртний сайхан ерөөлөөр
Энэ сайхан оронд нь
Эзэн Богд Чингис хааныхаа
Язгууран ээц бүрдвээ хөө
Чухам үнэнийг цөөн үгээр хэлдэг
Чулуу шиг хатуу ч уяхан сэтгэлтэй
Чинхүү хайрын эх эцгийн алинд ч
Чангалсан сэтгэлийн зүрхэнд хүрдэг
Хулсан ташуур нь байгаасай
Хуруундаа өлгөөд явах юмсан
Хууль цаазгүй ч болосой доо л хүү минь ээ хө
Хуучин нутаг Яруудаа буцах юмсандаа яая даа байз
Хур бороон орохоороо
Хонхон цэцэг сэргэнэ хө
Хонгор чамайгаа бодохоороо
Хосгүй сэтгэл минь баясна хө
Амгалан нуурандаа хөвөх хос хунгийн адил
Алтан дэлхийд чамтайгаа нийлэн голомт үүсгээд
Айл гэрийн хойморт хүүхдийн дуу цангинаад
Амьдралын их замд ханийн жаргал эдэлнэ ээ
Зүрхнээс хайлан ундрах
Зүйргүй ялдам аялгуунд
Уяран бүжих
Турьхан танхилхан бие
Урьхан хонгор салхинд нь
Улиас мод ганхана
Уяхан зант тэр минь
Удах тусмаа санагдана.