Саран наран туяат
Сайхан нүдэн бүсгүй
Ариун нандин сэтгэлт
Алаг нүдэн бүсгүй
Зохиогч: Урлаг
Анх би чамайгаа хараад
Аливаа зүйлийг бодсонгүй л явлаа
Өдөр хоног өнгөрөх тусам
Өөрийн эрхгүй л чамдаа дасаж дээ
Сэтгэл сэргээж баяр бэлэглэсэн
Итгэл дүүрэн чиний минь мишээл
Хаа ч явсан нэг л яруу
Хангал зүрхийг минь догдлуулна
Намрын сэрүүн орой
Хотоор баахан тэнэлээ
Ханьсах хүн байхгүй болхоороо
Ганцаар баахан хэслээ
Нүдээ би анилаа хайртай түүнийгээ санан бодлоо
Нүдийг нь зөөлөн үнслээ
Хорвоод хосгүй үнэрийг нь шимтэн байж мэдэрлээ
Цээжиндээ би тэвэрлээ
Хайрт чинийхээ царайг харж
Хайрын үгээ хэлж явахдаа
Хагацаж сална гэдгийг
Харин би чинь мэдсэнгүй, хайрт минь
Алаг нүдтэй ангийн охинын
Алиа хонгор аашинд нь уяраад
Алгын чинээ атгахан зүрх минь
Аяндаа л чам руу тэмүүлнэ
Хулгайн нүдээр бие биенээ ширтээд яахвээ/2
Алтан хавчаараар хавчсан үсээр чинь
Аясын салхи наадан тоглоно
Ариун дурлалын жаргалыг эдлээд
Амраг чамайгаа налан суух юмсан
Над руу улам ойртох тэр нэг бүсгүй
Энхрий туяхан биеэ илбүүлэн гайхуулаад
Зүүдний юм шиг итгэж ядаад
Харцыг булаан сэтгэл баясана
Чи минь үүрд минийх үү
Тийм гэдгээ хэлээд үнсээч
Зүрх минь чам руу тэмүүлдэгийг
Зөн совин чинь мэдэрч байна уу