Анхны бороо зөөлөн шивэрч сэтгэлийг минь сэргээвүү
Хайрын учрал үнсэлт зөгнөх үлгэр нэгийг эхлүүлэв үү
Хацар норгох шиврээ чи хан тэнгэрийн нулимс юм уу
Дусал бүхэн чинь надад аз жаргалыг авчирдаг
Зохиогч: Урлаг
Yнсий хайр минь гуниггүй нүдийг чинь
өнчирсөн дурлалд минь үгүйлэгдэх чинийхээ
Энхрий дотно харцыг чинь мартахын төдийд ирсэн
Зовлон гунигаа би аргадмааргүй л байна
Хүлээсэн шүү энэ хайр дурлалыг
Дандаа учрахыг мөрөөдсөндөө
Нандин хайраа улам нэмж
Зүрхийг чинь аялгуу мэт хөглөсөн
Ээжийн бүүвэйн дуутай энэхэн орчлонд
Энхрий хайранд өлгийдүүлж ирсэн
Элэг бүтэн аав л ээждээ
Эрхээр өссөн үр нь би билээ
Шөнөжин даарсан миний хайртай гитар
Наранд бүлээцэн намайг хүлээнэ
Удахгүй ирнэ гээд явсан тэр нэгэн бүсгүй
Дахин надад жаргал бэлэглэх болов уу
Зөрөх нарийн гудамжаар өгсөж уруудах болгонд
Зөөлөн салхинд намирах хархан үсээ зангидсан
Өнгийн тууз алдуурч салхинд хийсэн одоход
Өөрийн эрхгүй би туузны араас гүйсэнсэн
Орчлонд би чинийх гэдгээ мэдэж явлаа би
Чи минь наддаа ганцхан гэдгийг мэдэж явлаа би
Огторгуйд одод түгэн анивчихад
Омголон зүрх минь зөвхөн чинийх байж
Сарны гэрэл орчлонг дүүргээд
Салхины сэвшээ үсээр чинь наадаад
Шоочхон нүдээрээ чи минь
Намайг ичээн инээмсэглээд
“Хайртай шүү” гээд уруул дээр минь
Хайр минь чи ойлгооч
Учир нь би ахиад чамтай
Тэр нэгэн үдшийн бороонд
Хоёул норон хайрыг дуулмаар
Солонгын гэрэл мэт сайхан хатагтай
Сормуусаараа надруу дохих шиг
Санаа бодлоос минь сарнихгүйнээ чиний минь төрх
Уран гоолиг биеэр нь би уургалаад түүнийг авахыг хүсч байна