Танай гадаа өнгөрүүлсэн хүйтэн өдөр
Чамайг гарахыг хүлээж би зогсоно
Тэвчээр алдам зэврүүн энэ нэг л өдөр
Хайрандаа шатсан сэтгэл минь хөрсөнгүй ээ
Зохиогч: Урлаг
Тэр үдэш тэргэл сартай намуухан шөнө байсан
Тэр үдэш чам руу би яаран алхан байж очсоноо
Саяхан юм шиг санах юм даа би
Тэгэхэд чи намайг ичингүйрэн хүлээж байсан
Учрах хорвоод чамайгаа хараад
Уярал хайрын дуугаа дууллаа
Алаг дэлхийд хослон жаргах
Ариун журмын хань минь билээ
Би чамтай борооноор алхаж байна гэж зүүдэлсэн
Хүүгийн минь хоолой эргэн тойронд
Инээд хөөрөөр цангинах үед
Чамайг эзгүйд ганцаардах юм
Зүрхэнд минь цохилох хайр бүхэн
Зөвхөн биднийх болохоор
Зүгээр л биенээ хайрлах гэж хамт байсан
Дэндүү их хайртай даа унагасан нулимсаа би барж дууссан
Дэргэдээс чинь хол хайрлаж байгаад уучлаарай….
Чамтайгаа анх учирахдаа
Оддын гэрлээс би атгасан
Чамайгаа анх үнсэхдээ
Тэнгэрт нисмээр санагдсан
Хар нүдэн бүсгүйг над руу зөөлөн ширтэхэд
Хамаг бие минь халуу шатаж барьц алдан сандрах боллоо
Дөлгөөхөн ааштай бүсгүйг үргэлжийн хүсээд байх юм
Дөнгөж саяхан уулзаад саллаа ч эргээд учирмаар утасдмаар уулзмаар
Хайр над дээр гэнэт ирсэн
Зүрхийг минь тогшилгүй орж ирсэн
Хайр өөдөөс минь ширтэхэд
Зүүдэлж байсан мэт санагдсан
Уулын голын шуугиан дундаас
Уяхан чиний инээдийг сонслоо
Урсгал тунарах мандал дээрээс
Учирсан чиний царайг үзлээ
Бороо бороондоо уярч тэнгэр цэлмэдэг л байх
Болоогүй байхад санагдах найзууд ховорхон л байх
Үүл үүлнээсээ залхахдаа нарыг царайчилдаг л байх
Үгээн болгож хүлээх шиг найзуудаа санах юм