Үнэн худал зэрэгцэн орших тавиланд
Үйлтэй заяанд учрал дүүрэн байсангүй
Үргэлж харж явдаг злрхэнд шивнэсэн үгс
Үнэхээр багадсан ч юм уу чамд минь хүрсэнгүй
Зохиогч: Урлаг
Тэр бид хоёр үдэшлэг дээр танилцсан
Тэгэхэд тэр нэг л нууцхан байсан
Анхны харцаар чамайг би олж
Амрагаа болгоно гэж мөрөөдсөн
ОДОД ТҮГСЭН ШӨНИЙН НАМУУХАН ШИВНЭЭНД
ОХИН ЧИНИЙ ЯРИА СОНСОГДОХ ШИГ
ОНГОН САРАН ТУНГАЛАГ АРИУН ГЭРЛЭЭ ГИЙГҮҮЛЖ
ОЧ ХАРВАСАН ХАЙРЫН ЗҮРХ ШИГ САНАГДААД
Хавар орой зүүдэнд минь хааяа чи ирдэг
Хайрын тухай дууг дэндүү сайхнаар дуулдаг
Халуун дотно дүр чинь холдон холдсоор замхарахад
Хагацах дургүй зүүднээсээ арай ядан сэрдэг
Зүсрэх бороотой гурван намар
Зүрхний шархыг минь эдгээсэн
Зүгээр дээ хонгор минь зүгээр ээ
Зүүдэндээ чамтай учрахаа больсон
Итгэл минь би чинийхээ хайрлуу
Яг өнөөдөр ирж л явна аа
Санаж хүссэн өчигдрийг мартуулахаар
Сэрүүн зүүд чинь болж ирнэ
Номин хөх тэнгэрээс
Цас хаялан орлоо
Нов ногоон модод
Баярын гоёлоо зүүлээ
Үнсэлтээрээ сэрээдэг үнэнч энхрий занд чинь
Ухаарлаар угтдаг эгэл дотно занд чинь
Уулзахын хүслээ тээж өдөр бүхэн тэмүүлсээр
Үнэний хорвоогоос дурлал гэдгийг мэдэрлээ
Хаврын тэнгэр сэтгэлд минь үймрээд
Чиний минь үгүйд би чинь эзгүйрнэ
Хайрын бороо шивэрсэн шөнөөр
Чамайгаа мөрөөдөн хононо
Тэр өдөр санаандгүй алхаж явсан
Тэр өдөр жирийн л нэг өдөр байсан
Гэтэл сар дээр туяарч байсан
Гэтэл надад сайхан дурсамж санагдсан