Хайр над дээр гэнэт ирсэн
Зүрхийг минь тогшилгүй орж ирсэн
Хайр өөдөөс минь ширтэхэд
Зүүдэлж байсан мэт санагдсан
Зохиогч: Урлаг
Уулын голын шуугиан дундаас
Уяхан чиний инээдийг сонслоо
Урсгал тунарах мандал дээрээс
Учирсан чиний царайг үзлээ
Бороо бороондоо уярч тэнгэр цэлмэдэг л байх
Болоогүй байхад санагдах найзууд ховорхон л байх
Үүл үүлнээсээ залхахдаа нарыг царайчилдаг л байх
Үгээн болгож хүлээх шиг найзуудаа санах юм
Найзууд минь та нар минь хаана байна
Насан багын андууд аа зүрхний цаана хойно
Хар багаасаа бага тойрогоо тойрч өссөн
Хонгорхон насны андууд минь одоо хаана байна
Уулзаад учраад явлаа ч уйдаа нь үгүй нь амраг минь
Уруудаж өгсөж явлаа ч урваа нь үгүй хонгор минь
Бид хоёрын зүрхний бичигдсэн зураасны хээ
Билиг зүгт нийлж биднийг зүүдэнд минь бүүвэйлнэ ээ
Дэргэд минь байж хайр минь
Дэндүү ойрхон байж чи минь
Хажууд минь байж хайр минь
Чи минь, хайр минь, чи минь намайг уучил
Гэртээ хүрэх зам дэндүү хол
Гэм хийсэн мэт аньсага минь нойтон
Гэзэг үс минь хэзээний хэв маягаараа
Гэнэхэн зангийн аяг харцанд илхэн
Нуурын ус цалиглаа ч бүү цочоорой
Нууцхан тэр хүслийг минь бүү зэмлээрэй
Хамгийн сүүлчийн үнсэлт бүхнийг минь чи
Хагацал гэж эндүүрч бүү ойлгоорой
Би чамд хайртай гэж хэлэх бүртээ
Бурхан чөтгөр 2ийг учруулж явлаа
Баяр гуниг 2ийг эдэлж явхад
Буянт чи минь түшэж явлаа
Намрын шаргал навчин дээр
Ганц сандал байх юм
Миний хайртай хань минь тэнд
Хүний өвөрт жаргах юм