Дурлачихжээ би дурлачихжээ
Дуугүйхэн явсаар би зовлонд уналаа
Дун шөнийн гүн нойрондоо
Нэрийг чинь дуудан би шанална
Зохиогч: Урлаг
Od noirstol sar buuveilsen
Ohin chinii tsaraig harj
Eedej budgersen setgelee neej
Edgeshgui gunigaa argadan suuna
Хэнтэй учрахаа мэдэхгүй ч дурлалын амтыг хүсч л явлаа даа
Сэтгэл татам хайраа хайж явахдаа үдшээр чамайг харсансан
Хэзээ ч би дурлалд яараагүй хэний ч өмнө уярч суугаагүй
Хайрын харцанд чинь зэмлүүлээгүй халуун зүрх минь ч шаналаагүй
Хайр чи үзэгдээд өнгөрөх солонгын өнгө үү
Yргэлж намайг дагах сэтгэлд нуугдсан шарх юмуу шаналал ч юм уу даа
Хайр чи үнэр тансаг цэцэгсийн дэлбээ ч юм уу даа
Өнгө нь үл гундах хэзээ ч хуучрахгүй үзэсгэлэнт од ч юм уу даа
Хавар эрт ирэх шувуудын
Намартаа буцах цагаар
Хайлган сэтгэл догдлуулан уяраад
Хачин ихээр чамайг санана
Халуухан зүрх минь шанална
Чив чимээгүй одод надаас юуг асуув?
Чимчгэрхэн уруулын амтыг надаас асуув
Үргэлжилсэн найргын шинийг эгшилүүлж
Үүрийн сайхан туяагаар сэтгэлийг хөглөнөдөө
Уйлж суугаа сарыг дуулж би аргаддаг ч гэлээ
Уярч хайлсан сэтгэлд чинь дурлаж ердөө чадахгүй нь
Эрчилэн шуурах салхийг шивнэж би аргаддаг ч гэлээ
Энэрэл хайсан сэтгэлд чинь шингэж ердөө уусахгүй нь
Аз жаргалаар дүүрэн би инээмсэглээд
Амьдралын минь утга учрал яанам
Өглөө босоход наран ургаж биднийг угтана
Yдэш болоход саран бүйвээлж амьдрал үргэлжилсээр
Би түүнийг харахаараа
Битүүхэндээ догдлох юм
Яагаад ч юм бэ би түүнтэй
Янагийн үг яриагүй
Аян замын уртын бодолд чамайгаа
Аз жаргалтай өнгөрүүлсэн гэгээн өдрүүд
Амьд юм шиг нүдэнд минь харагднаа
Олон холхисон хүмүүсийн дунд
Очоод уулзмаар харцтай тулгарах юм