Дуу дууны сайхныг дуулаач та дэлхий минь
Цэцэг цэцэгсийн гүёмсгийг тэврээд инээгээч хүмүүс минь
Ээж ээжийн хүүхдүүд ялгалгүй билээ дэлхий минь
Эх хүний сэтгэл үрдээ жаргалыг хүснээ хүмүүсминь
Зохиогч: Урлаг
Уйлж л дуулмаар дуу байдаг даа
Учирлаж ярьмаар хайр байдаг даа
Удахын аргагүй бодол байдаг даа
Уудалж онгоймоор сэтгэл байдаг даа
Монголын уудам оргон тал нутгийн
Хаа ч гэсэн та бүхэнтэйгээ хамт
Итгэл сэтгэлээрээ зовхон бидэнтэй хамт
Дэвжин дээшлэхийн үйлс тань дэлгэрэх болтугай
Дурлачихжээ би дурлачихжээ
Дуугүйхэн явсаар би зовлонд уналаа
Дун шөнийн гүн нойрондоо
Нэрийг чинь дуудан би шанална
Od noirstol sar buuveilsen
Ohin chinii tsaraig harj
Eedej budgersen setgelee neej
Edgeshgui gunigaa argadan suuna
Хэнтэй учрахаа мэдэхгүй ч дурлалын амтыг хүсч л явлаа даа
Сэтгэл татам хайраа хайж явахдаа үдшээр чамайг харсансан
Хэзээ ч би дурлалд яараагүй хэний ч өмнө уярч суугаагүй
Хайрын харцанд чинь зэмлүүлээгүй халуун зүрх минь ч шаналаагүй
Хайр чи үзэгдээд өнгөрөх солонгын өнгө үү
Yргэлж намайг дагах сэтгэлд нуугдсан шарх юмуу шаналал ч юм уу даа
Хайр чи үнэр тансаг цэцэгсийн дэлбээ ч юм уу даа
Өнгө нь үл гундах хэзээ ч хуучрахгүй үзэсгэлэнт од ч юм уу даа
Хавар эрт ирэх шувуудын
Намартаа буцах цагаар
Хайлган сэтгэл догдлуулан уяраад
Хачин ихээр чамайг санана
Халуухан зүрх минь шанална
Чив чимээгүй одод надаас юуг асуув?
Чимчгэрхэн уруулын амтыг надаас асуув
Үргэлжилсэн найргын шинийг эгшилүүлж
Үүрийн сайхан туяагаар сэтгэлийг хөглөнөдөө
Уйлж суугаа сарыг дуулж би аргаддаг ч гэлээ
Уярч хайлсан сэтгэлд чинь дурлаж ердөө чадахгүй нь
Эрчилэн шуурах салхийг шивнэж би аргаддаг ч гэлээ
Энэрэл хайсан сэтгэлд чинь шингэж ердөө уусахгүй нь