Цас хаялсан өвлийн үдэш
Цайлган чамдаа би очсон
Сар гаруй уулзаагүй ч тэр үү
Санасан байсан чамайгаа би
Зохиогч: Урлаг
Хуурын аялгуу нь зүрхийг уяраасан ч
Утсан лимбэний эгшигт үзэгддэг сэн
Хээрийн өвсний үнэр шингэсэн
Хайлган ижийн минь царай үгүйлэгдэх юм даа
Хайрт минь чи миний амин эрдэнэ
Хань минь чи миний ганцхан амьдрал
Халуухан хайраараа ивээлэн уусая
Хайлан уясъя, хоёулаа хорвоог туулъя
Салхи талын алганд дэлбээгээ нээсэн
Сайхнаас сайхан цэцгийг чамдаа гээд
Өдөр өдрийн наранд гандаж байж түүчихээд
Yгийг чинь даалгүй үймэрч буцах тоолондоо
Хайртай байсныг чинь мэдсэнгүй
Хаалгыг минь тогшооч хайр минь
Хэзээ ч юм чи ирэх болохоор
Үүр цайтал тэгээд нар жаргатал
Үүд минь үргэлж нээлттэй байдаг
Хайрт минь чиний харц үргэлж надаас хол байх юм
Чам руу очих гүүрийг би эрээд олохгүй юм
Харвах төдий од шиг чи минь харагдаад өнгөрлөө
Харилцуурын цаана чиний хоолой сонсогдоод тасарлаа
Cүүлчийн удаа цонхон дээр чинь сар болон хоноё
Сүүлчийн мөр шүлгийн төгсөглийг зүүдэнд чинь татлая
Гэв гэнэт наран мандаж тэр л зүүдэнд чинь би замхарч
Нууц нь тайлагдашгүй зүүдний чинь совин совин би болъё
Яргуй нүдлэх цагаар тандаа очих гэж яардаг сан
Ялдам зантай ижийдээ эрхэлж нялхраад буцдаг сан
Дэндүү давчуу орчлонд үдлээд буцахыг нь мэдсэн бол
Дээлээ тайлаад өгөхөд нь дэрлээд унтах минь яав даа
Хэзээ ч хүршгүй тэнгэрийн дагина минь
Хэлж амжаагүй үгийг минь сонсооч
Харцаараа чи намайгаа битгий зэмлээч
Хариу нэхээгүй хайрыг минь ойлгооч
Тэнүүн сарны хормой дор
Сэрүүн хонодог хоёр цолмон
Тэнгэрийн цэнхэр хацарт
Нулимс шиг харагдах чинь юу вэ?