Өвлийн төгөлд цор ганц мод ногоон хэвээр
Өнгөрсөн шөнө орсон цас түүнд дурлаад хайлжээ
Өөрийгөө зориулж мөчирт нь буугаад хайлах нь
Энэ цас яг над шиг дурлажээ
Зохиогч: Урлаг
Гал шиг дүрэлзэх залуу нас
Ганцхан олдох амьдралаа
Ганцхан энд л буруу замаар явах гэж үү чи
Би чиний уран цэцэн үгэнд автахгүй
Би чиний ганган дэгжин өнгөнд хууртахгүй
Би чиний зузаан хэтэвч мөнгөнд дурлахгүй
Би чамд таалагдах гэж урдуур хойгуур чинь гүйхгүй
Эрт урьдаас эхтэй эрийн гурван наадам
Эхлэнэ, 9н хөлтэй тугаа зална
Дов газрыг тал болтол наадаж сууна
Гурван өдөр шөнийг зогсохгүй наргиж сууна
Амьдралын урсгалд хөтлөгдөн
Алгуурхан хөвөх гэнэн сэтгэл
Араншин ихтэй амьдралын ээдрээг
Аргадан байж туулахаас яах вэ
Наран нэвтлэм хуучин гэртээ
Намайг өсгөсөн миний ээжий
Хорвоод хайрлах ганцхан үрээ гээд
Хонгор хүүдээ бүхнээ зориулсан
Үнэхээр чи намайг огтхон ч мэдэхгүй
Үргэлж чамайг боддогийг минь ч бас мэдэхгүй
Үе үехэн хардгийг бас л чи минь мэдэхгүй
Үнэнч сэтгэлдээ мөрөөддөгийг минь ч мэдэхгүй
харанхуйг үргээж үүр цайх шиг чи минь
харцаараа зүрхэнд минь хайр гэрэлтүүлсэн чи минь
хайрыг амлуулж жаргал бэлэглэсэн чи минь
халуухан сэтгэлээ ичингүйрч нээсэн чи минь
Бид хоёрын учирсан тэр өдөр бороо шивэрч байсан
Хайрыг минь надтай цуг үлдээгээд явсан тэр өдөр харин цас хаялсан
Уйлж байхдаа чамаас гуйж байсан хайраа одоо дуу болгон чамдаа хүргэе
Хэрвээ чи минь миний өвөл юм бол
Хэзээ ч хайлахгүй цас би юм шүү
Хэний ч өмнө хэлээгүй нууц шиг
Хэнээр ч солихгүй зүрх чиний хайр