Алтан дэлхийн хөрсөн дээр ургасан булбарай цэцэг шиг
Энхрий танхилхан хөөрхөн жаалууд
Эрхэс тэнгэрийн мандал руу дүүлэн нисэх шувууд шиг
Эгдүүтэйхэн тэр хөөрхөн хүүхдүүд
Зохиогч: Урлаг
Хүний хорвоод чамгүйгээр амьд яваад яах ч билээ
Хүслээ дагаад чамайг би санахгүй бол яах ч билээ
Хамт байсан гэрэлт өдрүүд
Хаа байсан жилийн тэртээ
Хайртай чи минь эзгүйрнэ
Намайг хардаг харцанд чинь хайртай
Намайг энхрийлдэг хүсэлд чинь хайртай
Намайг хүндэлдэг чамдаа би хайртай
Наддаа итгээрэй
Хэрвээ чамтай ахин таарвал
Хэлэх үг байна бүсгүй минь
Хэзээ ч билээ нэгэн хүнд
Хэлж байсан билүү энэ үгийг
Амьдрал хааяа хэцүү юм шиг ч
Аз жаргалыг чи өөрөө л олно
Аливаа зүйлийг чадахгүй гэж бодвол
Амьдрал хэзээ ч хүссэнээр болдоггүй ээ
Энхрий нэгэн тавиланг жаргал яагаад тойрсон гэж
Эгэл хүний заяа түүнд яагаад гомдсон гэж
Эмзэг сэтгэлийг аргадан инээх ёстой гэвэл
Ийм л төгсөлгүй жаргал байх ёстой гэж үү
Алсын алсаас зэрэглээтэн цэнхэртэх
Авзага хайрхан уул минь
Амин зүрхэнд минь уяатай
Алтан сайхан орон минь
Чамгүйгээр би уйтай байна
Чиний харц чинь үгүйлэгдээд байна
Дурлал хайр минь ирээ юм бол вуу
Бурханаас би асуумаар байна
Миний сэтгэлд наран гийнэ
Харин чиний зүрх юу хүсэв
Хүсэл мөрөөдлөөрөө тэмүүлэн алхахсан
Чинийхээ гараас би хөтлөөд
Хайр гэдэг наддаа гуниг ч юм уу
Хамгийн гэнэн алдаа ч юм уу /үгүй хонгор минь/
Бүрхэг шөнийн саран ч юм уу
Бүлээн нулимстай харц ч юм уу