Хонин цагаан үүл нь ээ хөө
Хувирч сэмрээд нүүлээ дээ
Цайдам хээрийн салхи нь хөө
Цагийг элээж урсана даа
Зохиогч: Урлаг
Хүүхдийн сэтгэл цав цагаан цаас
Хүүхэд тэр цаасан дээр өөрийнхөө
үлгэрийн хотыг хичээн байж дурна
Юу ойлгосноо хэнээр ч заалгахгүй
Хангал хүлэг минь дөрөөн чимээтэй
Хамаг Монгол минь дорнын судартай
Ихэр чавхдас нь Хүннү цартай
Эгшигт хуур минь дэлхийд аялгуутай
Хэрвээ би биш байсан бол
Хэрвээ чи биш байсан бол
Надад дурлах байсан уу?
Чамд дурлах байсан болов уу?
Хэзээ чи намайг үнсэх вэ
Хэзээ би чамайг хөтлөх вэ
Хэзээ бид хоёр жаргах вэ
Зүрх минь хэзээ догдлох вэ
Тэнгэрт хос гэрэлтэх одод бий
Тодоос тод цагаан өнгийн тэр л од нь чиний минь
Холоос чамайг хайрлах гэж харвасан
Хоёрхон алтан шаргал одны нэг нь минийх
Өглөө болгон наран мандаж
Өнгөт орчлонд нэгэн хүн төрдөг ч
Өөр хэн нэгэн нь хайраар дутаж
Үдшийн оддын нэг нь харвана
Сэтгэлдээ нартай яваа нэгнийгээ
Сайхан халуун урмын үгээр тэтгээрэй
Асаж байгаа галын дөл дээр
Усан нулимс унагахгүйгээр
Алтан нарыг чиглэн хамтдаа ургаарай
Би чамайг явах гэж байгааг мэдэж байна
Би чамайг хүчээр байлгаж чадахгүй
Би чамд юу ч болсон ч үргэлж хайртай байна гэдгээ л хэлж чадна
Хэрэв чиний сонгосон зам жаргалтай гэрэлтвэл
Хэзээ ч би зүрхэндээ гунигтай хоцрохгүй
Хэрэв хэн нэгэн нь зүрх сэтгэлийг чинь хүндлэхгүй бол
Би чамайг хааш нь ч явуулмааргүй байна
Би чиний өмнө буруутайгаа мэднэ
Хэзээ над дээр ирэхээ хэлээч
Хэзээ уулзахаа наддаа амлаач