Хэн ч хүрээгүй миний уруул дээр
Хүйтэн нулимс түрүүлж яагаад дуслана вэ
Миний хайр надад цөхрөв үү
Миний сэтгэлд үнэн цөхрөв үү
Зохиогч: Урлаг
анил болсон замаараа би алхаж явлаа
Модон сандал дээр танихгүй бүсгүй гунигтай харагдлаа
Нулимсыг чинь арчмаар санагдлаа
Учрыг нь мэдмээр бодогдлоо
Нуулгүй хэлэхэд би чамд татагдлаа
Миний happy амьдрал
Тэр надаас үл холдоно
Бид байнга холбогдоно
Шөнөөр шивэрсэн бороо
Үүрээр татрах боловуудаа
Чиний манасан зүүдэнд нь саран түрүүлж гийх болов уу?
Орой бүүдийсэн тэнгэр нь үдшээр цэлмэх боловуудаа
Очоод үнсмээр чамтайгаа өглөө хурдан учирахсан
Зургаан сарын бороо нулимс шиг
Зөөлөн салхины илбээ үнсэлт шиг
Сүүлчийн хонхны дуу зүрхэнд минь цангинах шиг
Сайн байна уу?
Миний сэтгэлийн хайрын үгс багтаж ядан тэрчлэх захидлыг минь задлан унших
тэр агшинд чамайгаа чанга тэврэн үнсье. Би чамайгаа яасан их санана вэ?
Хав харанхуй сэтгэлийг минь гэрэлтүүлэгч, миний сэтгэлийн нар минь чи минь сайн уу?
Чамай анх харсан хаврын эхэн сар
Чамайг анх хөтөлсөн хаврын намуун орой
Чамайг анх урьсан хаврын бүлээн болзоо
Чамайг гэсэн бүхэн над руу ирсэн сар
Би чиний уруулийг үнсэнэ зөөлөн үгийг чинь оролдоно
Хайртай гэж чамайг тэврэхдээ амьсгалыг чинь мэдэрнэ
Харин чи адилхан тиймүү хайртай болжээ бүсгүй минь
Yнэхээр чи итгэлтэй байна уу цаг нь ирлээ хонгор минь
Хорьтийн саран мандаад ирэхээр
Хоргой дээлийнхээ ходорноор
Хоёр бие чандийн хол ч гэлээ
Холбоо сэтгэл минь хувирашгүй
Зөвхөн бие биенээ хайрлая
Чамдаа би хайртай
Хамтдаа хайрын домог больё
Чи минь сонсооч