Чиний үл мартагдах царай
Чиний инээсэн яриа чинь
Миний хүсэл мөрөөдлийн тольт
Чи миний зүүдний бодол
Зохиогч: Урлаг
Орой нар жаргах юм бол
Сар хээр хонодог юм
Би чамайгаа хайрлах юм, дурлах юм
Энэ цэцгийн дэлбээг аадарнаас өмөөрсөн ч
Хайрт ээж минь та намайг яах бол гэж бүү санаа зов
Надад өгсөн хайр чинь агуу болохоор амьд явах хувь
Тохиосон, энэ хорвоо дээр үүнээс илүү гэж юу байх вэ
Хүсэл мөрөөдөлдөө хүү нь дээшээ тэмүүлж явна
Цаг хугацаа намайг хүлээхгүй
Гэвч яагаад гэдгийг би мэдэхгүй, хэнч хэлэхгүй ээ
Шөнө алхана, би гав ганцаараа
Тоглож өссөн тэр гудамжаараа, бороо дусална
Оньсого минь хааяа нойтон байлаа ч уруулаас минь мишээл үргэлж хэзээ ч холдохгүйэ
Усан бороотой тэнгэрийн уудам гүнээс нар нь нуугдан байдаг юм шүү
Даарахгүйэ хүйтэн бороо орсон тэр шөнөөр
Дахиад ирэх дурлал хүртэл сэтгэлд нахиалж байгаа шүү
Наддаа битгий туниарай
Даарахад минь сэтгэл нь жиндэх юм
Өвдөхөд минь дагаад зовох юм
Бүлээцэхэд минь одоо л тайвшрах юм
Эдгэрэхэд минь дагаад хөөрөх юм
Хэн ч хүрээгүй миний уруул дээр
Хүйтэн нулимс түрүүлж яагаад дуслана вэ
Миний хайр надад цөхрөв үү
Миний сэтгэлд үнэн цөхрөв үү
анил болсон замаараа би алхаж явлаа
Модон сандал дээр танихгүй бүсгүй гунигтай харагдлаа
Нулимсыг чинь арчмаар санагдлаа
Учрыг нь мэдмээр бодогдлоо
Нуулгүй хэлэхэд би чамд татагдлаа
Миний happy амьдрал
Тэр надаас үл холдоно
Бид байнга холбогдоно
Шөнөөр шивэрсэн бороо
Үүрээр татрах боловуудаа
Чиний манасан зүүдэнд нь саран түрүүлж гийх болов уу?
Орой бүүдийсэн тэнгэр нь үдшээр цэлмэх боловуудаа
Очоод үнсмээр чамтайгаа өглөө хурдан учирахсан