Ш.Гүрбазар – Говийн ганц айл

Дэлгэсэн тэрлэг шиг Монгол нутгийн
Гундсан шаргал сэжүүрээ,
Хошуулдсан хоргой шиг гучин гурван говийн
Худаг бараадсан өвгөдөө
Мартахын учиргүйд өрөвдөхдөө шүлэг бичиж сууна.
Ижийгээ дагаад аргалд явдаг байсан
Ижилгүй ганцхан тоонот минь говь
Ишиг хөөцөлдөж хөлд орохдоо
Инээж тулсан ширдэг минь тал
Халтар чийгэнд зоо нь тэнийх
Хагсаа нимгэн морьдтой нутаг
Хагасхан өдөр бороо шиврэхэд
Хашгирч ургадаг таанатай нутаг аа
Бүтэн орныхоо сэмрээгүй хаяаг
Амьтай байлгах гэсэндээ захалж нутагласан
Бүлээн зулайтай эх орноо
Айлтай байлгах гэсэндээ хаяалж холдсон
Өртөө өртөө гэрүүд нь үүргийн дугаараа мэдэлцсэн
Өдөр өдөртөө хааяа гучин усан дээрээ уулздаг
Овоотын заставаас наана хонь нь бэлчиж налайсан
Орон уулсын минь тоонотой сахиул говийн ганц айл аа
Холдлоо холдлоо гэхэд хондноосоо холдож чадаагүй
Хот ганц орохдоо хоёр хоногоос хэтэрч үзээгүй
Адуу эзэн хоёулаа шандандаа анигшсан говийхнийг
Ардын дууны бадаг шиг мартчихсан биш юм байгаадаа
Хураа тэнгэрт, хувь заяагаа өөртөө даатагсан говьчууд маань
Хорин нэгэн оноос араай цаахан амьдарч байна
Дэрс дэрсэнд унасан тэнгэрийн шаргал дэлээ шиг
Дэл дэлээ бараадаж тэд минь одоо яаж л явна даа
Араг түшиж нүд үзүүрэлсэн
Амраг хүүхнүүд ховоо татсаар
Атан тэмээндээ ачаа дүүрч
Адуу уураглаж эмнэг сургасаар л
Үр нь өлсөхөд бэлчээр дээрээ
Үдэш орой зэлэн дээрээ
Ингэ хөөслөж үнсэн дээрээ
Илүү гэртээ идээн дээрээ
Намрын дунд сарын арван долооны
Ганцхан өдрийн амралттай ч
Нар дальдчуулсан говьдоо
Наслахдаа тэд бухимдаагүй явна аа
Ангасан хүнд лусын хааных
Говийн ганц айл
Алсаас харахад үлгэрийн цэгээн сувд
Говийн ганц айл
Хур гуйсан залбиралд нь бороо асгаруулж гайхуулдаггүй юмаа гэхэд
Хувь тэнцүүхэн төрийн хишгээс бүтэн атгаад өгчих юмсан
Ширэнгэ ойгоор тайтгаруулж
Ширэг зүлэг хөглөрүүлдэггүй юм аа гэхэд
Ширхэг лаа бөхөхөд нь дэн тэмтчүүлж сөхчүүлэхгүй юмсандаа
Адгуус нь хүртэл улаан номонд дархлагдсан говийн маань
Айл нь яахаараа Улаанбаатараас аа мартагддаг байна аа
Үлэг гүрвэлийн өндөг нь эртний түүхэнд үнэтэй хэдий ч
Үдийн наранд цахилсан ганц айл нь эзнийхээ сэтгэлд түүнээс ч үнэтэй