Чамтай байхад зүүд юм шиг
Бид хамтдаа байхдаа хүүхэд мэт
Мэдэхгүй сайн таниагүй гэхэд
Сэтгэж байгаа нь нэг хүн мэт
Бид ингэж эхэлсэн, нэг өдөр төрсөндөө ч тэр үү
Бусад хүмүүсээс илүүгээр
Хурдан дасаж нэг нэг нэгэн лүүгээ
Тэмүүлэж татагдаж
Бүх зүйлүүд нь таалагдаж
Хичнээн хаширласан ч гэсэн зүрхэндээ бид ялагдаж
Чи надад зөвхөн зориулагдаж ирсэн гэж өөд өөдөөсөө
Хараад хэвтээд хэлдэг мөчүүд саяхан энэ мөрөөдлөөс өөр
Юмгүй ертөнц дээр төсөөлөөгүй бүхэн ирж гэнэт бороо шиврэн
Үнэт зүйлүүд аажмаар зэврэн
Чамайг тэврэх багасана бие биедээ харуулж эхлэнэ
Муухай талуудаа тэднийгээ хянах гэсэн ч хичээсэн ч бас даравч ихсэнэ
Нэг хүн шиг байсан хүмүүс нэг нэгнээ танихаа болино
Нэг хэрүүл болонгуут л цэг хурдан тавихаа бодно
Би хичнээн гараад явсан ч урд нь эргээд ороод ирсэн
Харин одоо энэ зүүднээсээ буцаж чадахгүйгээр сэрсэн
ДХ:
Бид хоёрт харамслууд сүүлдэж ирдэг
Цээж дотор удах тусам дурсамжуудаар дүүрч ирдэг
Гэвч буцаж чадахгүйгээр зүүдэлж сэрсэн
Болохоор мартахын тулд хамгийн сүүлчийнхээр чинь сүүдэрлэсэн
Хэрвээ энэ дууг арай өмнөхөн
Би бичсэн бол энэ дууны гүнд
Өөр утга агуулагдаж, өөр түүх өгүүлэгдэх байсан юм
Би түүнд хамгийн түрүүнд сонсгох байсан дуугаа
Хажууд чинь би суугаад
Чамд аз жаргал мэдрүүлэх байсан
Яасан ч буцаж ирэхгүй дахиж тэр боломж надад
Тиймээс хүргэе анхны бас сүүлчийхээ дуугаа одоо чамд
Бидэнд байсан бүхэн үнэн
Чиний хайсан хүссэн хүн нь
Байж би чадсан өдөр шөнө нь
Хамт бууралтаж хамтдаа зөнөнө
Гэсэн бүхний үг бүрийг нь сэтгэл хэлсэн
Нэг хүнийг л гэхэд бэлэн
Юм бүхнийг нь үүрэхэд бэлэн
Байсан би гэхдээ өмнө нь бутраад уначихсан зүрхийг
Эвлүүлж тогтоох хэцүү гэдгийг
Ойлгож авсан илүү ихийг
Хайгаагүй, байгаагүй би хариуцлагаас зугтсан хулчгар
Жижиг зүйлээс мууг бүү дүгнэ, бага зүйлээс сайныг олж хар
Дахиж оч гаргах хүсэл тоолж барахгүй байв ч
Урд нь байсан хүмүүсийг бид дахиж олж харахгүй даан ч
ДХ:
Хорон үгнүүд дотор маажиж үүдээр гарахыг яаруулна
Уурлаж хэлсэн бүхэн бидний эмзэг газрыг тааруулна
Сааруулна уур уцаар бодлоо хянах чадварыг
Бид хадгалж үлдэнэ тэр үед шинээр амнаас унах олдворийг
Урд нь хэд хэд салсан хэд хэд дахисан гэвч бүр дордсон бүр цэг тавьсан
Бүтэхийг хүснэ гэвч би зүснэ гэнэт бид хөрсөн бүр нэгмөсөн
Тэгэхлээр ганц ганцаараа байсан дээр
Өвдөглөх үед нээлттэй үргэлж дулаан байхын найзын гэр
Гүйцэд өөрийгөө сайн чамд ойлгуулаагүй
Мөртлөө чамайг намайг төгс мэдрэхийг хүссэн тэнэг
Гүйцэх өөрийг чи хай амар олдох байлгүй
Эргэж харахгүй алхаад ардаа үлдээ мөсөн хүнийг
Дотор хүн минь намайг буц гэж бүү чи ятга
Дуу дуусахад бүх юм дуусна энэ бол хамгийн сүүлчийн бадаг
Намайг дурсах шалтаг болгон түймэрт шатаг
Тэр хамгаас сайхныг өгөх хүн олж намайг зүйрлэж мартаг
