Цэн цэнгийн нулимс нь бороо шиг асгарна
Цээжний амрагаа үгүйлж сэтгэл минь гэглзэнэ
Үүл үүлэн дээрээс алсыг хармаар санагдана
Өнчин цагаан ботго зүүдэнд минь тэшинэ
Ай хөөрхий дассан сэтгэлд минь
Аяс аясхан гуниг төрөөд л байна даа хөө
Сэр сэрхэн салхинаас цэцгийн үнэр анхилна
Сэрүүн зүүдний тэнгэрт ганцхан чи л харагдана
Алд алдаар дэнслэвч тогтоож дийлээгүй сэтгэл
Алс алсхан газраас дуулаж үгүйлэх тавилан
Ай хөөрхий дассан сэтгэлд минь
Аяс аясхан гуниг төрөөд л байна даа хөө
Цэн цэнгийн нулимс нь бороо шиг асгарна
Цээжний амрагаа үгүйлж сэтгэл минь гэгэлзэнэ
Үүл үүлэн дээрээс алсыг хармаар санагдана
Өнчин цагаан ботго зүүдэнд минь тэшинэ
Ай хөөрхий дассан сэтгэлд минь
Аяс аясхан гуниг төрөөд л байна даа хөө
