Намайг чи эзэмд, эрх дураараа эдэл
Би өөртөө эзэн биш ээ, чи яасан ч яахав
Зохиогч: Урлаг
Оюун санааны хоосролоос болж
Сэтгэхүйн дайн дэгдэн гарсан
Энэ дайн хэзээ ч дуусахгүй
Би эвдэн сүйтгэгдсэн цаг үеийнх
Би эвдэн сүйтгэгдсэн цаг үеийнх
Харанхуй, тас харанхуйн дунд
Нэгэн шар гэрэл үзэгдэнэ
Хар сэтгэлээ нунтаглан аяганд юүлээд
Түүнрүү дөхөөд дөхөөд очтол
Хав халуун нууран дээр
Хун галуу цуглараад
Хатуу амьдралыг мартаад
Балга архинд согточихоод
Front textMargaash saihan tselmeg udur bolnoo
Margaash bi ih mungutei bolnoo
Hairtiigaa daguulaad
Hotoor neg zugaalnaa
Өө залуу хүн байна даа жаахан жаахан зугаалаад
Ажил төрлөө амжуулаад аятайхан явж байхад чи
Өө гэм хор хийлгүй зvв зүгээр явж байхад
Замын голоор хөндөлсөж хэрүүл уруул хийгээ биздээ чи
Шөнөөр би уйлдаг
Ганцаардлаас их айдаг
Яах гэж даслаадаа
Гэнэн хонгор нас минь.
Ямар ч охинтой унтаж үзээгүй
хэн ч намайг тоож байгаагүй
Хоцрогдсон амьтан байж болноо
Намайг тэгж хэлж болохгүй
Авдар авдраар нь архи залгилмаар
Арзгар толгойгоо аваах чулуудмаар
Хамаг бие минь дагжин чичирч
Халууран бүх бие солиорч байна
Утгагүй
Бүх юм утгагүй
Юу ч битгий ярь, цагаа хараад хэрэггүй
Үзэн ядалтын хар нар цээжинд нь мандаж