Front textЧамдаа би хайртай гээд
Чихэнд минь шивнэсэн тэр шөнө
Тэргэл саран намрын зүүдтэйгээ
Тэр л чигээрээ сэтгэлд минь үлджээ.
Зохиогч: Урлаг
Хөөр баяраар дүүрэн цайлган хүүхдүүд
Холын замд хамтдаа гарсан
Дуу хуурын аялгуу эгшигэнд уяраад
Дурлалыг хүлээж хүснэ
Сар шиг холын газарт дасахгүй гээд яах вэ
Сайхан Монгол бүсгүйг санахгүй гээд яах вэ
Зориод очсон газраа дасахгүй гээд яах вэ
Зоргоороо орхисон нутгаа санахгүй гээд яах вэ
Хүүхдийг хайрла
Ээжийг бас хайрла
Аавийг хайрла
Андыг бас хайрла
Дэлгэр нутгийнхаа цэлгэр уудмыг бахтацгаая
Дээлтэй буурлуудаа дээш нь өргөн залцгаая
Дэлхийг эзэгнэсэн тусгаар Монгол орныхоо
Туг сүлдэндээ мөргөн залбирцгаая
Эртний домгийн сонсход
Эрдэнийн хүлгээс үүсэлтэй
Эгшгийг нь сайханд нь согтуурхад
Ээжийн энэрлийг мөрөөдүүлсэн
Зэвэргэн салхи нь хөвсөг үлээхэд
Зүүдлэхдээ та минь даарсан уу ээж ээ
Хүүгээ хүлээсэн эхийн сэтгэлийг
Хүрээд ирлээ гээд зэрэглээ чинь хуурахгүй
Алсын алсад жолоо заллаа даа
Аглаг хорвоог танихаар мордлоо би
Ариун үнэн сүүн сэтгэлээ
Алтан дэлхийдээ өргөхөөр зорьлоо
Аз жаргалаар дүүрэн сайхан амьдрана гээд
Хүмүүс дандаа хүсэн мөрөөддөг
Хүсэхэд хясаж бэрхшээл тулгархад
Чи хаана байна гээд аз жаргалыг хайна
Галуун цуваа хөвөрсөн
Голын ус нь мэлтэгнэсэн
Ганган байгаль хосолсон
Гоёхон намрын өнгө юм аа