Ганц бие залуу
Хааяа будаа болдог өрөө
Үүдэнд ирдэг олон зочны
Үлдээсэн эл тэмдэг
Зохиогч: Урлаг
Хорин түмэн агтаараа
Хорвоо дэлхийг эзэлсэн
Хорин хоёр хатантай
Хосгүй баатар Чингис
Хундага дарсны ард гуниглан суухдаа
Хурмастын зүг харлаа
Диваажинг хайлаа, диваажинг хайлаа
Таныгаа хайлаа гэвч олсонгүйээ
Би чив чимээгүй нам гүн рүү уусаж байна
Хайр дурлал намайг хүнд шархлуулжээ
Диваажин надад хаалгаа нээхгүй байна
Бурхад ядарчээ биднийг мартжээ
Арван таван насандаа дугуй авах гээд
Чадлаараа мөнгө цуглуулж
Чармайж мэрийж явахдаа
Чамтай би тааралдаад
Би тамхиа татаад дуусаж байна
Их л бардамхан түүнийг гишгэж хаяна
Сүүлчийн гэрэл гэгээ ариун сайхан бүхнээ
Yүн шиг би өөрөө гишгэлсэн
Front textТалын таван толгой дээгүүр наран цухуйхад
Тансаг амьдрал зүүдэлж сэрээд нүдээ нухлана
Хатуу бэрхийг амсуулж ханадаггүй тоостын зам дээр
Хал үзэж яваа нэгэн бадарчин
Би шал тэнэг зүйл гэнэд бодож олсон
Дэлхий ертөнц маш хурдан эргэж эхэлсэн
Нар сар оддыг хага чулуудсан
Тэгээд гэнэт надад маш сайхан болсон юм
Эмнэлгийн ор, цустай багаж
Энд амьдрах хувьгүй байж дээ
Яая гэхэв чи бидний алдаа
Яах аргагүй дурлалын золиос
Ааваа ааваа авгай авъя
Амьдрал гэдгийн амтыг үзье
Ааваа ааваа машин авъя
Баян хүний зовлон үзье