Цэлмэг тэнгэрийн наран наадсан
Цэлгэр хотынхоо өргөн чөлөөгөөр
Цэнгэл залуустай мөр зэрэгцээд
Цэмцгэрхэн байгалиа чимж явахдаа
Зохиогч: Урлаг
Түүнд би хэлэх гэснээ хэлж чадалгүй үлдээсэн
Эргэж ирэх үү? гэж асуусан түүний сүүлчийн үнсэлт
Бороо шивэрсэн үдшийн зам намайг үдсэн
Цохилох зүрхний хэмнэл алслах 8000 милл
Хол газрын айлчин халуун нутгийн шувууд
Хавар цагийн анхны яргүйг зулсаар ирэхэд
Хүний энэхэн хорвоогоос чамайг л гэж хайсаар
Хайрын совин тавилангаар чамтай би учирлаа
Анхны бороо зөөлөн шивэрч сэтгэлийг минь сэргээвүү
Хайрын учрал үнсэлт зөгнөх үлгэр нэгийг эхлүүлэв үү
Хацар норгох шиврээ чи хан тэнгэрийн нулимс юм уу
Дусал бүхэн чинь надад аз жаргалыг авчирдаг
Yнсий хайр минь гуниггүй нүдийг чинь
өнчирсөн дурлалд минь үгүйлэгдэх чинийхээ
Энхрий дотно харцыг чинь мартахын төдийд ирсэн
Зовлон гунигаа би аргадмааргүй л байна
Хүлээсэн шүү энэ хайр дурлалыг
Дандаа учрахыг мөрөөдсөндөө
Нандин хайраа улам нэмж
Зүрхийг чинь аялгуу мэт хөглөсөн
Ээжийн бүүвэйн дуутай энэхэн орчлонд
Энхрий хайранд өлгийдүүлж ирсэн
Элэг бүтэн аав л ээждээ
Эрхээр өссөн үр нь би билээ
Шөнөжин даарсан миний хайртай гитар
Наранд бүлээцэн намайг хүлээнэ
Удахгүй ирнэ гээд явсан тэр нэгэн бүсгүй
Дахин надад жаргал бэлэглэх болов уу
Зөрөх нарийн гудамжаар өгсөж уруудах болгонд
Зөөлөн салхинд намирах хархан үсээ зангидсан
Өнгийн тууз алдуурч салхинд хийсэн одоход
Өөрийн эрхгүй би туузны араас гүйсэнсэн
Орчлонд би чинийх гэдгээ мэдэж явлаа би
Чи минь наддаа ганцхан гэдгийг мэдэж явлаа би
Огторгуйд одод түгэн анивчихад
Омголон зүрх минь зөвхөн чинийх байж