Тэвэр улаан наран
Зулай дээрээс төөнөхөд
Тэрлэг нь хүндэдсэн ээжийгээ
Өр өвдөхийн эрхэнд дуулна
Зохиогч: Урлаг
Алган дээрээ бөмбөрүүлсэн
Айлын хооронд үүрсэн
Азай буурал ээжийнхээ
Ачийг яаж хариулна даа
Нарлаг хорвоод жаргаах гэж
Наддаа ээж минь заяасан билээ
Ухаарч гүйцээгүй гэнэн сэтгэлийг
Уужим болгон тэлсэн билээ
Уужим болгон тэлсэн билээ
Нар сартай энэ амьдрал
Хар цагаан баяр гунигтай
Yргэлж бишийн энэ учрал
Сонин бас содон байх юм
Уулын оройд хөх саран үүлэнд умбана
Бид хоёр янаг хайраа илчиллээ
Хайраа илчиллээ
Шөнө дундын тэнгэр оддын дунд амгалан
Амрагийн нvд талимааранхан эрхэлнээ
Зүрхэнд гал нэмнээ.
Чамайг бодож өнгөрүүлсэн үдшийн дараа
Шөнө болгон чи миний зүүдэнд орох юм
Сайхан үг харц хоёрт чинь би итгээд
Санаандгүй олон мөч өнгөрчээ
Санаж байна уу хайрт минь,
Чи бид хоёр анх танилцаж байхад
Сайхан дуу чамдаа аялж өгснийг
Харин одоо чи минь алс хол байхад
Хааяа тэр дууг сонсоход сэтгэл минь тайвширдаг
Цас хаялсан өвлийн үдэш
Цайлган чамдаа би очсон
Сар гаруй уулзаагүй ч тэр үү
Санасан байсан чамайгаа би
Хуурын аялгуу нь зүрхийг уяраасан ч
Утсан лимбэний эгшигт үзэгддэг сэн
Хээрийн өвсний үнэр шингэсэн
Хайлган ижийн минь царай үгүйлэгдэх юм даа
Хайрт минь чи миний амин эрдэнэ
Хань минь чи миний ганцхан амьдрал
Халуухан хайраараа ивээлэн уусая
Хайлан уясъя, хоёулаа хорвоог туулъя