Хүсээгүй уриагүй байхад
Хүрээд ирдэг дурлал хайраа
Дуудаагүй даллаагүй байхад
Дуулаад ирдэг дурлал хайраа
Зохиогч: Урлаг
Цаанаа нэг жаргалтай залуус алхана
Алхаанд нь амьрал эхэлнэ
Хүний золбоог дуулна
Өөрөө өөртөө итгэлтэй
Аль хэдийнээ шөнө дуусч арай ядан үүр цайлаа
Амьдралын сайн мууг бодсоор нойр хүрсэнгүй
Анх чамтай танилцсан тэр цагийг эргэн саналаа
Арай л ийм юм болно гэж би төсөөлсөнгүй
Хүзүүн дээр гэнэт үнсэн юмсан
Хүнийх гэдгийг нь мэдсэн юмсан
Эргэж хараад тэвэрсэн юмсан
Эцсийн удаа гэж бодсон юмсан
Бодол санаагаа би өөрчиллөө
Бойнг 747
Хагас сайны орой гэхэд би эндээс
Өөрийн зорьсон газартаа би очино
Урьхан хаврын намуун шөнөөр
Уулын цаанаас шувууд ирлээ
Онгон талын цагаан нууранд
Одтой наадан дуулж хонолоо
Сар нарны гэгээ улаан сарнай
Сайн сайхныг ерөөж байна
Жаргалын өнгө залуусын дуугаар
Хамтдаа аялмаар хамтдаа байна
Ботго нь гунганах сүргийн дэргэдээс
Гэгээ татан наран ургана
Таанын амтат цайгаа дээжлээд
Талын монгол айл өглөөг угтана
Чамдаан би хайртай гээд
Чихэнд минь шивнэсэн тэр л шөнө
Тэргэл сар нь намрын зүүдтэй
Тэр л чигээрээ сэтгэлд минь хоногшсон үлджээ
Сартай шөнийн анирхан алсад
Сансрын хүрдэнд одод тоглон мишээнэ
Сайхан амрагаа тэврэн суухаар сэтгэл уяран хайлна
Салахын зураггүй учрал минь чамдаа би хайртай