Манарч гиюүрсэн сэтгэл минь
Ганцхан чамайгаа мөрөөдсөөр
Хамаг бусдыг бүгдийг нь мартсан
Анхны үнсэлт чинь намайг
Зохиогч: Урлаг
Тэвэр дүүрэн цэцэг өгч
Сэтгэл гаргах сайхан байдаг ч,багадах биш үү
Тэнгисээр хамтдаа аялна гэж амлалт өгөх
өчнөөн гайхам ч, дутуу биш үү
Чамайгаа үдсэн тэр нэгэн өглөө
Гэрийнхээ зүг гансран явахад минь
Тэнгэр бүүдгэрхэн ч миний сэтгэлд
Гэгээн хайрын гудамж үргэлжилнэ
Цэнхэр дурдан алчуураа
Цэцэг навчаар гоёлоо
Цээжний янагаа санахдаа
Цэргийн хороо илхэн байна
Жаргалтай, зөөлөн гунигтай
Халуухан энхрийхэн өдрүүд ээ
Дуусгамааргүй аялгуу шиг
Эгшиглэн надтайгаа энд үлдээч
Хүслийн жигүүртэй хүүхэд нас минь
Хөөр баяраар дүүрэн байгаасай
Хүч дэлхийн хаана ч ялгаагүй
Хүүхэд бүхэн инээж байгаасай
Алд биенээс … сүүн бурхан ижийдээ
Аз жаргалынх нь түлхүүрийг атгаж ирсэн нар нь билээ би
Ад зэтгэрийнх нь үүдийг хааж төрсөн хүү нь билээ би, ээжээ
Одтой тэнгэрээс мишээхэд
Орчлрн дэлхий гэрэлтүүлэхэд
Онгон талдаа саран гийгүүлж
Намайг чамтай уяруулахад
Дурлан дурлан энхрийлж амьдрахгүй байсан юм бол
Дутуухан ч гэсэн жаргалтай минь үлдээгээд явахгүй дээ
Хайрлан хайрлан байж жаргаахгүй байсан юм бол
Хэтэрхий их хайрыг минь буцаагаад өгөхгүй дээ
Шаргал гэгээ тасарч үдэш болохыг би хүлээнэ
Санаа алдарч сонсогдмоор намуун орчинг би хүснэ
Нимгэн цэнхэр салхи нь нүдийг минь үлээгээсэй
Нөмгөн шөнийн аниргүй нь мөрөөдлийг минь бүүвэйлээч