Ургацын талбайд хөгжөөн тасрахгүй
Уудам бэлчээрт шуугин татрахгүй
Алтан намар он жил улиран дуурсгалтай
Аяны шувуудыг дагаад нисчихгүй нь сайхан
Зохиогч: Урлаг
Галуун цуваа хөвөрсөн
Голын ус нь мэлтэгнэсэн
Ганган байгаль хосолсон
Гоёхон намрын өнгө юм аа
Сүүмийх зэрэглээнд гэгээ анирлаад
Сүсэглэхийн эрхэнд ээж минь бодогдоод
Хүүгээ ирнэ гээд сүүгээ өргөөд
Хүслээ чилтэл алсыг ширтээ дээ
Дурлалын цагаан алчуур
Сэтгэлээс минь алдуурч
Дун цардмал зөргөөр
Чамайг чиглээд нислээ
Хайрын мянган шувууд нь
Харцаар минь баясан жиргэнэ
Халуун хайрын домог нь Өнөөдөр эхэлнэ
Хатан нөмрөг цагаан шөнөөр
Сайн өдрөөр зугаалж
Саруулхан гудамжаар явлаа би
Айлын эмээтэй дайралдаж
Ахай ээжий боллоо би
Чамтай анх учирахдаа ариухан бодол тээсэн
Чиний гарыг атгахдаа сэтгэлд минь одод гийсэн
Цэлмэг шөний саран дэргэд минь буух шиг санагдахад
Чин үнэнч хайраа үүрдийнх гэдэгт итгэсэн.
Аж богдын харуул нь ээ хөө
Амгалан болоод тайван даа
Аав болоод ээжий, амраг хүү минь хө
Амар болоод мэнд л сууна уу даа
Аав болоод ээжий, амраг хүү минь хө
Амар болоод мэнд л сууна уу даа
Гурийн дуудлагатай морьдоо уяадаг
Зуны намираатай нийлүүлэн тарлаж
Нумын нийцтэй хүлгээ сойдог
Удмын хурдтай
Уяач тандаа
Мөнгөн саран тэнгэрт хөөрч
Хөнгөн гуниг сэтгэлд хурахад
Ганцхан чамайгаа санан санаж
Гансран суух юутай хэцүү вэ