Хөнгөн жигүүр ургаж гүйцээд
Холын тэртээг шувууд зорилоо
Онгон насны минь хосгүй учрал
Хайрын дээдээр чамдаа даслаа
Зохиогч: Урлаг
Ээжийн цайлган цагаан сэтгэл
Энхрий уяхан бүүвэйн дуу
Эрдэнийн харгуйд өргөсөн цацал
Эмзэгхэн хайрыг мэдэрсэн зүрх
Дархан хилэээ хамгаалахад
Дагаад гардаггүй ч алсхан суугаа
Даамай хайрын халуун илчээр
Дандаа чамтайгаа хамт явдагсан
Цэнхэр дурдан алчуураа
Цэцэг навчаар гоёлоо доо
Цээжний янагаа санахад аа
Цэргийн хороо илхэн дээ
Униар дундаа сүүмий хөхрөх
Уулсын дундаа ээжий минь суугаа
Уургийн улаан цайгаа самраад
Хүүдээ аяглан хүлээн суугаа
Буурал дэлхий
Буруу эргэхгүй
Бурханы нөмөрт
Буянаа дундлахгүй
Давхраат алаг нүд чинь
Далдын гунигийг үргээнэ
Дасаж танилцсан бидэн хоёр
Даахин хайр аа санагалзана
Армаг хүлэг нь гадаа ирэх шиг
Амгайгаа зажлаад үүрсэх нь сонсогдоно
Аглаг хангайн гэртээ орох шиг
Агь гангын үнэр анхилна
Дэнжийн цэцэгс сэмэрнэ гэж
Алхаа нь нэг л зөөлөн байдаг
Дэлхий амьтай ижийгээ би
Дэндүү их санадаг даа
Агаархан тэнгэр минь ариун тунгалаг байг
Алагхан цэцгүүд маань анхилуун тансаг байг
Алтанхан нарныхаан амин туяан дор
Ачтайхан ээжтэйгээ амар түвшин сууя