Оньсыг тайлан эрдмийн үүдийг нээж өгч та
Оюун гийлгэн ээлтэй замыг зааж өгч та
Оройд дээдлэм ардын багш таны
Ойд шингээсэн баатар сүрийг магтъя
Оройд дээдлэм ардын багш таны
Ойд шингээсэн баатар сүрийг магтъя
Зохиогч: Урлаг
Үдшийн тэнгэрт саран гийлээ
Хүдэр цээжийг чинь налъя baby
Нуугаад яахав надад чамайг гэсэн хүсэл бий
Намайг энхрийлэх янагийн үгсээ яасан бэ
Stupid boy, stupid boy, stupid boy
Stupid boy, stupid boy, stupid boy
Stupid boy, ээждээ тэр бүхнийг даатгана
Stupid boy, саахалтай хөгшин хүүхэд
Stupid boy, эр хүн шиг …
Stupid boy, stupid boy
Өглөө босоод чамруу ярилаа
Үргэлж чи сэрээгүй байх юм
Үнэндээ ярих дургүйг чинь би
Үгнээс чинь сонсоод ойлгох юм
Мөнгөн саран тэнгэрт хөөрч
Хөнгөн гуниг сэтгэлд хурахад
Ганцхан чамайгаа санан санаж
Гансран суух юутай хэцүү вэ
Авгын цагаан уул
Авгын цагаан ууланд нь хө
Агаарын будан цайраад байна даа хө
Амраг чамайгаа бодохлоор нь хө
Аягатай цайгаа уухаас ч дургүй ээ хө
Аавдаа би түргэн очоод үнсүүлмээр санагдах юм
Амин нөмөр бараагий тань санаад л байна
Будагсуусан хацраа үнэрлүүлмээр бодогдох юм
Гунигийн сүүдэр үрээс чинь хурдан үргэнэ дээ
Намрын бороо зөөлөн шиврэхэд аав минь даанч дуртай
Насыг нь зөөж буцсаар байгаа шувуудад хайртай
Өөрөө өтлөвч орчлонд үлдэнэ гэж наддаа хайртай
Өдрөөс өдөрт холдсоор байгаа аавдаа би хайртай
Эрдэнээр эрдэнээр эрдэнээр уйлавч
Эргэж олдохгүй ээж минь ээ
Алтаар алтаар хайлавч
Ахиад заяахгүй аав минь ээ
Ургуулан ургуулан бодоход минь
Уул шиг нөмөртэй аав минь дээ хө
Нутгийн тахилгатай овоон дээр
Нуруутай жаахан Зотол минь ээ хө