Бороотой тэнгэрээсээн уйдахдаа
Оддоо газарт нь зүүдлэх шиг
Босоо заяагаар өөрийгөө бүсэлсэн
Дээлтэй тэнгэр нь биш гэж үү эр хүн би чи
Ангилал: Дуу
Хонгорхон шүүдэр цэцэг минь чи минь хаана явна вэ
Хүслээр болоогүй чи бид хоёрын дурлалыг
Хожимын өдөр эргэн санан дурсахад
Халуухан ч байж дээ яг л зунаараа
Аньсахнээл нүдний чинь халуун хөх талимаанд хайрын совин цэнхэртүүлжил
Амраг жаалхан чамайгаан л энхрийлж илбэнхэн суух минь
Чононгоо чононгоо
Сайхнаас сайхан чинийхээ л аальнийн гэгээнд уусанхнээ л
Санаж л үгүйлэхийн халуухнаас томоогүй муухай дассаныхаа
Хорвоогын наран нэг л шүү дээ
Хотол хүмүүс олон олон шүү дээ
Учран амьдрах жам шүү дээ
Ухаант хань минь чи минь чи минь ээ
Намрын сэрүү унсанч яахав дээ
Насаараа чи минь дэргэд байгаа хойно
Навчис хүртэл гундсан ч яахав дээ
Найрсагхан чи минь хажууд байгаа хойно
Үеийн үедээ шүтэгдэж ирсэн
Удмын заяатай цагаан овоо минь
Амьдрах насны хийморийг өргөсөн
Аавын мөртэй хайрхан минь ээ
Навчис сэнсрэх хүрэл намартаа
Нарийн хээтэй уулс минь ээ
Насны аясаар өтөл нэмсэн
Наанаа нулимастай ээж минь ээ
Тэнүүн цэнхэр нутгаа
Тэнгис далай нуураа
Ижий шигээ санаад
Эргээд ирлээ хүү чинь
Холын газар усны уртад
Хайртай нутгаа санах юм аа хө
Хорвоо дэлхий түмний дотроос
Хонгор ээжийгээ бодох л юм даа хө
Авъяас билэг тань гэрэлтэж мөнхөрсөн
Азын тэнгэр чинь дэргэд байгаа шүү
Амьдралын нулимасыг арчиж хайрласан
Алтан тайз чинь зүрхэнд байгаа шүү