Зүүн уулын солонго нь баруунаа татсан ч яахав дээ
Зүүдлээд л сэрэхэд минь миний ээжий
Дэргэд минь л байвал жаргалтай
Ангилал: Дуу
Уйлж гундан гуниглахад уруул дэвсэн
Ухаангүй загнахад минь зэмлэсэн
Эндүүрч алдахад минь эрхлүүлж эвдээгүй
Хайраа хувааж өвдсөн миний ээжий
Алсхан яваад ирнээ гээд
Хайрыг минь чи аваад явсан
Хаа холоос
Чамайг би чинь эргээд ирнээ гээд
Хоног тоолон би чинь хүлээсээн
Цэцгийн дэлбээнд алчуур унагах шиг
Чамдаа би хайраа үлдээлээ
Сэтгэл минь зунаараа дэлгэрсээр байтал
Сэрүү татаад даарах шиг
Гунигийн бороо зүрхэнд шивэрсэн ч
Сэтгэлийн чинь нөмөрт дандаа дулаацсан
Амьдралын салхин бодлыг жиндүүлсэн ч
Алдарч үзээгүй итгэлд хөглөгдсөн
Зүрхийг минь булаасан сэтгэлийн
Зүйрлэшгүй сайхныг бодохлоор
Зөвхөн чиний төлөө юм шиг
Зөнгөөрөө бүхнээ чамдаа өгсөн
Тэвэр дүүрэн цэцэг өгч
Сэтгэл гаргах сайхан байдаг ч,багадах биш үү
Тэнгисээр хамтдаа аялна гэж амлалт өгөх
өчнөөн гайхам ч, дутуу биш үү
Манарч гиюүрсэн сэтгэл минь
Ганцхан чамайгаа мөрөөдсөөр
Хамаг бусдыг бүгдийг нь мартсан
Анхны үнсэлт чинь намайг
Чамайгаа үдсэн тэр нэгэн өглөө
Гэрийнхээ зүг гансран явахад минь
Тэнгэр бүүдгэрхэн ч миний сэтгэлд
Гэгээн хайрын гудамж үргэлжилнэ
Цэнхэр дурдан алчуураа
Цэцэг навчаар гоёлоо
Цээжний янагаа санахдаа
Цэргийн хороо илхэн байна