Хүний дайтай яваарай хүү минь гээд
Хүмүүн заяагаа наддаа хайрласан
Хөөрхийлж энхрийлж хайрлаж өсгөсөн
Хүндтэй хоёр буурал минь дээ
Ангилал: Дуу
Дурлалын цагаан алчуур
Сэтгэлээс минь алдуурч
Дун цардмал зөргөөр
Чамайг чиглээд нислээ
Суман дэлтэй хээр морь нь
Сумнаас хурдан дүүлээд байна аа хөхө
Сүр муутай тэр нэг залуу чинь
Энд ч үгүй тэнд ч үгүй яа хөхө
Тосонгийн орой тоосроод байна
Тогтож суухыг байлаа даа
Мандалын оройгоор манараад байна
Манай нутаг санагдаад байна
Үзүүр Гурван сайхан
Тэмээн сүргийн говьдоо
Тэнгэр шүргэм бараатай Ингэн тэмээний нүд шиг Булаг шанд нь бүлээн Элсэн хонгор говьдоо Эхийн сүү шиг мэлтэрнэ
Урьхан хонгор салхинд нь
Улиас мод ганхана
Уяхан зант тэр минь
Удах тусмаа санагдана.
Шүүдрийн мөнгөн дуслын оронд
Сувдын мянган дууг хэлхээд
Аагтай шаргал цайны оронд
Амилуулж дуулсан дуугаа өргөе
Аялгуу шингээсэн дууг минь
Ачит ээж минь уу даа
Аягалан аягалан уу даа
Front text
Будан татаад униартсан
Буурал хангайн сайхныг хөө
Буурь нь үүрд дугуйрсан
Буурал аавын минь нутаг аа
Хур бороон орохоороо
Хонхон цэцэг сэргэнэ хө
Хонгор чамайгаа бодохоороо
Хосгүй сэтгэл минь баясна хө