Оройн улаан нар
Онц туяа татуулаад
Сунаж хөвсөн vvлсийн
Сугыг нэвт шагайж
Ангилал: Утга зохиол
“Тэр яаж ингээд байна аа?”
-За гээд тэр толгойгоо хурдан хурдан дохив. Тэгмэгц залуугийн нүд нь сэргэж ирээд, хүүхэд шиг гүйгээд шаахайг нь авчиран хөлд нь углахаар доош суулаа.
Тэнгэр гэнэт л учиргүй их уйлаад унав. “Бас хэндээ гомдчихоо юм бол доо. Өсвөр насны охин шиг л эмзэг юм аа, энэ тэнгэр” хэмээн бодсоор Цэцэглэн ус туучиж гүйлээ.
Тоо нь цөөхөн гэж басаж болохгүй
Тоомжиргүй хандаж бүүр ч зохихгүй
Тоосруулаад нэг хөдөлвөл
Толгой цустаж мэдэх үхэр МОНГОЛ
Сүүлийн үед хааяахан ажиглагдах болсон хөндүүр инээд биш, чин сэтгэлийн инээмсэглэл байлаа.
Ээжээ өнөөдөр манай цэцэрлэг дээр юу болсон гэж бодож байна?” “Утсаар ярьж байгааг минь харахгүй байна уу?”
Бороо ганц нэг дусах нь сайхан
Борог өвс норсон байх нь сайхан
Хаврын цас гэр лүү урсах нь сайхан
Хаа нэгтэй шувууд ганганах сайхан.
Ягаан өнгийн туузаар чимэглэсэн нандин бололтой хайрцгийг эвтэйхэн нээхэд бүсгүйн гар дээр хоёр жижигхэн хос
Хайрламаар бас харамсмаар гэнэн тэнэгхэн насны минь энхрийхэн дурсамж бүхэн минь энэ захианд бий.Цонхоор тусах гэрэл бүүдгэр агаад гунигтай яг л миний сэтгэл шиг галзуурах нь…
Хамгаас хайртай чамдаа
Од түүж өгөхгүй
Од тэнгэр хоёр
Биесээ үгүйлдэг юм билээ