Санаад л байгаа хэрнээ хэлж чаддаггүй
Сайхан тийм дурлал байх юм
Хайрлаад л байгаа мөртлөө халдаж чаддаггүй
Хачин гоё сэтгэл байх юм
Ангилал: Утга зохиол
Цэлмэг өөрийгөө захирч чадахаа нэгэнт больчихсон байв. Өмнө нь хэзээ ч ингэж хорсол бухимдал, үзэн ядалтанд автаж байгаагүй залуу. Одоо яг л аалзны торонд унасан ялаа шиг арвагнаж байна гээч.
Амьдралд мартаж боломгүй дурсамжууд их ээ. Хүн ихэвчлэн хар муу дурсамжыг сэтгэлдээ хадгалдаг бол сайн сайхан дурсамжууд нэг л мэдэхэд замхарчихсан мартагдчихсан одчихсон байдаг.
Хоёрдугаар шатанд уншсан “Реквием” бүтээлийг нь хүргэж байна.
Дотоод эрчим хүчээ алсарсан тэнгэрийн шаналлаар нөхөж
Дорнын уудам талд амгалан зөөлний туйл болном
Бодлын хөндийгөөр бэлчсэн хөх зогдорт тогоруудын нулимс
Босоо цэнхэр дэл хийсгэх салхины эрин зууны нууц болном
Даашинзны минь дэгжин хормойг
Салхинаас өөр хэн ч сөхөхгүй
Давилуун зантай бүсгүй намайг
Сарнаас өөр хэн ч үнсэхгүй
Халиунаа шахалдаж чихэлдэн байж арай ядан автобусанд ороод цүнхээ онгойлготол түрийвч нь байхгүй байлаа. 500 төгрөгтэй байсан түрийвчээр яах гэсэн юм болдоо. Ядарсан оюутны түрийвчэнд юу л байв гэждээ гэж нүдэндээ нулимс цийлэгнүүлэн бодож зогстол кондуктор
Түмэн холхисон хотын гудмаар
Төрөх дөхсөн жирэмсэн хүүхнүүд
Тээртэн түүртэн алхах бөгөөд
Тэдний зовлонг хэн ч анзаарахгүй
Уйлаагүй ээ би зүгээр л дурлачихсан юм.
Унахдаа шүлэг болдог сэтгэл минь надаас тасарч байгаа нь энэ.
Гуниглаагүй ээ би зүгээр л санаа алдсан юм.
Гучин дөрвөн жил хургасан бодол минь хөвөрч одох нь энэ.
Толгой өвдөм сүрчигний нялуун үнэр ханхлуулан суух Одноо захирал Пүрэвсүрэнг эд бараа үзэж буй мэт эргүүлж тойруулан сонжоод :
– Үгүй ээ яах вэ материал бол байна гэхдээ засвар нилээд орох юм байна даа гэснээ ширээнийхээ нүднээс нэгэн бичгийн цаас гаргаж ширээн дээр шидээд, үүнийг зааврын дагуу бөглөөд маргаашаас дамжаанд явж эхлээрэй гэж хэлээд гараад явчихав. Энэ үед Цацралын нүүрэнд инээмсэглэл тодорч Пүрэвсүрэнг тэврээд :