Миний сэтгэл өвдөнө
Улаанбаатар өвтгөнө
Буруу бүхэн зөвдөнө
Буруу бүхнийг зөвтгөнө
Уйлан суугаа нийслэл хотын нулимсыг битгий халхал аа
Мэдсэн ч мэдээгүй юм шиг алхлаа, одоо залхлаа
Би дуугүй сууж чадна, бүгдийг бас л тэвчинэ
Бас тэгэхээр, гэвч энэ хот нулимсандаа живчихнэ
Энэ бүхэн өөдлөн дэвжинэ гээд бурхандаа мөргөх үү
Эсвэл Азийн цагаан хэмээн нэрийг нь өөд нь өргөх үү
Миний бодлоор нэрэндээ биш, тэр нэгэн том зан аашиндаа
Урд тал нь шар, ард тал нь бор тэр нэгэн том бандаашиндаа
Нэг л их гэдийсэн бацаан бие бие рүүгээ жуумалзана
Уйлах хүүхдийн хошного нээрээ урд өдрөөсөө умалзана
Бацаандаа уйлахгүй гэж бодохоор сэтгэл өвдөнө
Мал, хүний мал санаа өөрөө өөртөө зовно
Ээж аавын хайртай охидууд янхны бааранд арвалзаад л
Дарвалдаад л, аав шиг ээ эр лүү сарвалзаад л
Энэ охидууд багаасаа мөнгөтэй залуу мөрөөдөж өсдөг
Энэ бүгдээс шалтгаалаад хайр сэтгэл нь төгсдөг
Насанд хүрээгүй айлын хүүхдүүд архины шилнээ залардаг
Нас нь яваад, шил нь хоосроод ирэхээр тэд нар балардаг
Архиар явсан зам нь уруудна, дандаа буруудна
Архины төлөө амьдралаа тавин хуруудна
Төрсөн өдөр, баярын өдөр, мөнгөн хонхны баяр
Идээний дээж гэдэг энэ муу лонхны аяаар
Бүгд мэддэг ч, ахиад хэлье Архины хүзүү богино
Азтай нэг нь орны өмнө түмпэн тавиад огино
За энэ яахав, хосуудын сэтгэл өвдөн дэрвэлзэнэ
Хайрт охины хормой хот нь янхны бааранд сэвэлзэнэ
Баарны гэрэлд охины амьдрал сайхан харагдана
Найз залуугийн хэлсэн үг баарны хөгжимд дарагдана
Гэтэл залуу нь каблийн сувгаар оддын бөгсийг гөлөрдөг
Найз охин нь баарны залуучуудын өвөрт хөлөрдөг
Yгүй яахав, бүгдийг уучилахад л амьдрал зурайна
Аз жаргалтай ирээдүйг нь охины дурсамж тураана
Бас бие биенийгээ доош нь зулгаан үзэн ядаад л
Ална, тална, сална гэдэг үг нь тэнгэрт хадаад л
Надад л таалагдахгүй хүмүүс дандаа л
Бурхан, чөтгөр хоёр шиг бие биедээ хандаад л
Тэгэхээр Улаанбаатар бараг дайны талбар
“Амьддаа бие биенээ хайрла” Дашбалбар
Бурхан шиг залуучууд минь хайрлаач, гуйя
Энэ үгийг хэн хэлсэн бэ “Айргаа тааваараа ууя”
Бас “уучлаарай”, “баярлалаа” гэдэг үгийг хасчихсан
Пизда, наху, лалар гэдэг үгэндээ тэд дасчихсан
Баярлалаа гэж хэлэх болгонд “Сүртэй юм” гэж шоолно
“Уучлаарай” гэдэг үгэн дээр хорголоо тоолно
Энэ хүмүүс өөрийгөө хамгийн лаг нь гэдэгт итгэдэг
Амьдралаа тамын тогооны үлгэрээр тэд сэтгэдэг