МУГЖ Ч. Алтан-Өлзийг бид “Өнөр бүл” киноны Гармаагийн дүрээр нь илүүтэй мэднэ. Бүр “гажиг” Гармаа хэмээн тодотгох нь ч цөөнгүй. Тэрбээр “Гэрлэж амжаагүй явна”, “Сахиул уу сахиус уу?”, “Говь хянганд тулалдсан нь” гэх мэт 60-аад уран сайханы кино, 120-оод жүжгийн гол болон туслах дүрийг амилуулсан билээ.
МУГЖ Ч.Алтан-Өлзий урлагийн сургууль төгсөөгүй, ч сурсан биш төрсөн авъяасаараа Монголын урлагт 40 гаран жил зүтгэж өөрийн орон зайг хэдийнэ бий болгосон нэгэн.
Түүнийг үзэгчид хүлээдэг бас санагалздаг. Энэ аугаа жүжигчин “хүнд хүсэл мөрөөдөл зорилго заавал байдаг” хэмээн хэлэх дуртай нэгэн. Тэрбээр “Би бууц ханхалсан, сумын төв ховорхон ордог, бүхий л амьдралаа малынхаа төлөө зориулсан хөдөөний хөх өвгөний дүрд тоглох юмсан гэж боддог” хэмээн нэгэн ярилцлагадаа онцолсон байдаг. Гэвч одоогийн залуу зохиолчид уламжлалт монгол ахуй байдлаа мэдэхгүй учраас тийм зохиол мэдэрч бичиж чадахгүй байгаад бага зэрэг эмзэглэдгээ ч хэлжээ. Ямарваа зүйлийг мэдэрч бичиж, түүнийг нь мэдэрч амилуулна гэдэг жинхэнэ уран бүтээл болов уу?
Түүний мөрөөдлийн дүр энгийн л нэгэн хөдөөний малчин өвгөн. Энгүүн яриатай, ихийг бодож, амьдрал үзсэн тийм л нэгэн дүрийг дэлгэцнээ, тайзнаа амилуулах. Энэ бол аугаа хүмүүний энгийн мөрөөдөл. Угаас ч хамгийн энгийн хамгийн аугаа байдаг гэдэг дээ.
Эх сурвалж: MobileNews.mn