1 гэж юу вэ?
Алтан дэлхий нэг нартай
Аливааг тэврэх онц ачтай
Зохиогч: Урлаг
Нэг бяцхан, хоёр бяцхан, гурав бяцхан индиан
Дөрвөн бяцхан, таван бяцхан, зургаан бяцхан индиан
Долоон бяцхан, найман бяцхан, есөн бяцхан индиан
Арван бяцхан индиан хөвгүүд
1.Ядуу хүн дурлах эрхгүй дурлаад ч хэрэггүй яадгийн бэ би хүн биш намайг хэн ч сайхнаар хараагүй амьд хүний тооноос хасагдсан азгүй п***а би аа энэ чинь хүн шүү дээ гээд үйлчлэх хууль цаазгүй би хар багаасаа зүүсэн дуугүйхэн нэр минь ядуу ядуу хүний амьдралыг та нар мэдэх юм уу үнэхээр
Үдшийн тэнгэрт саран мандуулаад
Өлгийтэй үр минь ижий дээ ирлээ
Өрөвгөр даахины үнэр сэнгэнээд
Уужим сэтгэл бөмбөрөөд ирлээ
Уугаад суухад минь урам сэргээсэн
Уугуул нутгийн минь амттайхан цай
Олон түмний минь ундаа нь болсон
Орчлонд ганцхан ээжийн минь чанасан цай
Дэндүү хайртай хүү чинь таныхаа
Дэргэд чинь дандаа суухсандаа ээж минь
Дээлний чинь энгэрт товч болон эрхэлж
Дэнсэлж хамтдаа алхахсан даа ээж минь
Цэлмэг тэнгэр өнгөөрөө сүлээд
Цээлийн загас өртөөлөн наадсан
Цэлэлзэх мандал нь мөнгөрөн бидэртээд
Цэнгийн нүүдэл хоргодон чуулсан
Эрвэлзэнхэн тормолзонхон инээхээрээ
Ирж л явах юмаа надруугаа
Эвий сэтгэлд минь асан тэврүүлж
Энгэр шандыг ундрууланхан байна гэж би зүүдэллээ
Бороотой тэнгэрээсээн уйдахдаа
Оддоо газарт нь зүүдлэх шиг
Босоо заяагаар өөрийгөө бүсэлсэн
Дээлтэй тэнгэр нь биш гэж үү эр хүн би чи
Хонгорхон шүүдэр цэцэг минь чи минь хаана явна вэ
Хүслээр болоогүй чи бид хоёрын дурлалыг
Хожимын өдөр эргэн санан дурсахад
Халуухан ч байж дээ яг л зунаараа