Баяр бүхний ширээндээ
Баясан хөөрөх ерөөлтэй
Саатан угтах нөхөд минь
Сайныг хүссэн ерөөлтэй
Зохиогч: Урлаг
Даруухан дөлгөөн харцанд чинь
Дасан дасан жаргав аа
Дахиад олдохгүй чи минь
Дандаа л ийм байгаарай
Зулзаган моддын найган бүжих
Зуны өглөө зүүдэлж сэрлээ
Мөрөөдлөөс салахгүй чиний дүрийг
Мөнгөн шүүдрээс эрж хайж гүйлээ
Арван тавны саран агаартаа дэгдэнэ хөө
Ар өврөө дагаад үүл нь үгүй юу юм бэ хө
Хайртай хонгор чамайгаа хүлээсээр удлаа би
Харин чи минь хүрээд ирдэггүй юу юуны учир бэ хө
Гарын арван хуруу нь ээ
Гажаа нь үгүй шулуун даа хө
Гартаа хийсэн бөгж нь ээ хө
Хольц нь үгүй шижир дээ хө
Уулзъя гээд зорин очиход минь
Улаагчны гол чинь үертэй байлаа
Уяхан дуутай ятгаа би чинь
Уяруулан уйлуулан байж аргадлаа
Зэрэглээн дундах алсаасаа
Зэрвэсхэн торолзох нь ээж минь үү дээ
Бүлээн сүүгээ эвлүүлсээр
Бөнбөн бөнбөн тэшүүлсээр ирэв үү дээ
Алсын газрыг зорьсон эх мөрөн
Алтан дэлхийгээ чимэглээд дөлгөөхөн мяралзана
Ашдын хань чамдаа тэмүүлсэн сэтгэл минь
Аюулхай цээжин дотроо тунаран нялхарна
Модод нахиалах үеэр бодол ээдэн байхад
Борхон зүрх минь хослон цохилохыг хүснээ
Дэнж ногоорох зунаар сэтгэл баясан байхад
Дэргэд минь байгаач гээд тольтоо хүлээнэ
Үзэмжит хээнцэр цэцэгс чимээ чагнан ганхах
Үдшийн намуухан анираар зүрхээ хөглөж санадагаа
Үглээ борхон шувуу өндөгөө дараад амарсан
Үүрийн шаргал гэгээнээр зүүдээ сэмлэж санадагаа