Сэрүүн хангайн тунсаг цэцэгс
Сэвэлзэх салхинаас туяаран наадна
Сэргэлэн чиний минь ялдам мишээл
Сэтгэл зүрхнээ итгэл бадраана
Зохиогч: Урлаг
Хайрын энгэрт эрхэлсэн
Хасын царайт бүсгүй минь
Хан тэнгэрт жиргэсэн
Хайрын дууч шувуу минь
Амгалан нууранд эрхэлсэн
Ангир хосоор шувууд шиг
Ашдын цэнхэр орчлонгоо
Хайраар гэрэлтүүлж амьдаръя
Айсуй цагийг мeрeeдлeeр сүлээд
Амрагаа хүлээж цайгаа дээжлээд
Гэгэлзэн санаад эрхлэн тунирхдаг
Гэргийн танхил гэгээн хайрыг хүндэтгэж яваарай
Хаврын шувууд ганганахад
Сэтгэлийн гэзэг минь задраад
Хайрлам чамайгаа санасаар
Сэм сэмхэн тэмүүлэх боллоо
Хэрлэн мөрний урсгалыг
Өгсөж явья, хоёулаа
Хэцүү амьдралын хүндийг
Сөрж л давья, хоёулаа
Цэцэг дэлгэрэм өгөөжит цагаар
Цээжний гүнд өнгөрснийг бодогдуулж
Цөнгөө түрж хотлыг ундаалсан
Цэнхэрлэн харагдах тэлмэн нуураа
Зүгээр л суухад энхрийхэн дүр
Зүүд нойрыг хулжаах юм аа
Зүйрлэн санах хүний үр
Зүрхэнд нэгийг шивнэх юм аа
Хос шувууд нуурандаа шөнөжин дуулах юм
Хонгор чи минь наддаа өдөржин бодогдох юм
Шувуудын ганганаанд уулс нь уярах юм
Чинийхээ сэтгэлд би хайлах юм
Энгэрийн минь товчоор эрхэлсэн
Энхрий чи минь угтаасай
Ээлжлэн урсах өдрүүдийг
Элээж хамтдаа өнгөрөөхсөн