Төвшин амгалан хуулиа дээдэлж
Төрийн ёсоо хүндлэн сахисан
Алдхан биеэ умартан зүтгэж
Амгалан энхий харуулд зогссон
Зохиогч: Урлаг
Хүний нутгийн уул нь хө
Хүйтэн ч юм шиг санагдана
Хүүгээ гэсэн ээжий ээжий минь ээ
Зүүдэнд сүүтэй эргэнэ ээ
Зүүдэнд сүүтэй эргэнэ ээ
Будантаж дүнхийн харагддаг
Булган хангайн уул уу даа
Буцаад ирэхийг минь хүлээсэн
Буянтай буурал ээж минь үү дээ
Цаст ууланд янгир даарахаар
Цайлган ээжээ санаад байх юм
Цагаахан уян сэтгэлийг нь бодохоор
Цантсан хяруунд нулимс унах юм
Гэгээн гэгээн бодол хөглөрүүлж
Гэнэхэн насны хайраа би дурслаа
Намар намрын навчис шиг эмзэгхэн
Намайгаа бас чи санаа болов уу
Сүүтэй энгэрийг нь чичрээж
Уйлахад минь сэрүүн ээж минь
Суугаа хоносон шөнө
Одноос олон байгаа даа
Сийрсэн гэрийн чинь үүдэн дээр
Чанасан хоолыг чинь тавьсан шүү
Шинж муутай гахайнуудаа
Шиншлээд хаашаа явчхаа вэ
Аминаас нь тасарсан амь билээ чи
Ачлалтайхан ээжийгээ хайрлаж яваарай
Сэртэс хийтэл цочоон сэрээж ээжийнхээ
Сэтгэлийг нь битгий чилээгээрэй
Нөмгөлж гэрлээ задгайлах бүсгүй сарны гивлүүрнээ
Нvдэн болор шүүдэр бөнживхийлээд сувдархад
Зөөлөн шаргал гунигаараа навчис дэвсэж мэлмэрлээ
Зөөхий шаргал бүүвэйгээ зүүдэлж саналаа ээжээ
Сүмэн өвс сэтгэлд бөхөлзөхөөр нь
Сүүдрээ нууж алхмаар байдаг
Гэндүүхэн залуу насны минь
Гэмшихээс айгаагүй хайр минь