Хүний нутгаас өөрийн нутгаа
Гүн нойрондоо зүүдлэх юм даа
Гүүн зэлэн дээр өссөн болохоор
Гурийлах дуун цангинах юмдаа
Зохиогч: Урлаг
Үүдэн хоймор нартай байхад
Өөрийн минь заяа өндөр юм уу даа Өлзиймаа минь дээ
Өөдөө сөргөн мөлхөж алхах
Үрийн минь тэнгэр цэлмэг юм уу даа Өлзиймаа минь дээ
Ингэн цагаан буйлаанд
Шингэн хeeмийн аястай
Иижий аавын минь нутаг
Ирж буцахын заяатай
Хөх торгон дээлийгээ ай хө
Хөдөөний хоршооноос худалдаад авсан юм аа хө
Хөөрхөн чиг төрсөн жинжий Бадам миний амраг хө ай
Хөхрөөд байгаа модтой уулын альхан талд нь явдаг бол доо ай хөөрхий яа
Алсын анирхан уулс дундаа
Агаарын ариухан нь хөдөө юм аа хө
Ажил хийж амьдран суумаар
Ай даа сайхан нутаг юм даа хө
Арван цэнгийн артай дурдан
Арын хормойг нь даран шүргэнэ ээ
Арван хэдтэй гэнэн гэлгэр
Цээжний махыг баран дүүрэв ээ
Тэнгэрийн хаяаны наахантай
Тэртээ уулсын цаахантай
Тэнэгэр талын мандал дээр
Тэргэл цагаан гэр минь бий
Тэр зуны өдөр гэнэт тэнгэр бүрхэж
Ширүүн бороо орж билээ
Ногоон гэрэл асахыг хүлээж би гарц дээр
Зогс билээ
Эвийхэн багадаа өлгийг минь илбээд
Ээжийн эзгүйд бүүвэй аялсан
Эрдэнийн лянхуад ижилсэн ижилсээр
Ээжийн хайр дээр өслөө дөө
Далдхан санаандаа гуниг хорогдуулж
Даамай сэтгэлдээ үгүйлж явна даа
Аавын хүү алдахгүй ч биш дээ
Амьтай орчлонд түмнээ түшье дээ