Алс хол хүний нутагт
Ээжийдээ эрхлэнхэн зүүдэллээ
Таныг тэнгэрийн нартай хамт
Талын цэцэгстэй хамт
Зохиогч: Урлаг
Цэцгийн сайхныг би зөвхөн нугаасаа түүлээ
Цэнгэлийн дууныг би зөвхөн талаасаа сонслоо
Хүлгийн хурдныг би зөвхөн сүргээсээ барилаа
Хүүхний царайлагийг би зөвхөн Монголдоо харлаа
Мичэд гялс хийн анивчих тэнгэрийн орноос гарсан хайр
Хүрээд наддаа ирсэн ч гэлээ хүнийх л байж дээ даанч
Хатуу ч гэлээ үнэн л байж дээ
Салхинд саатан эсгэрэх хорвоод санасан жаргалаа би
Миний зүүдэнд тохиолдсон тэр нэгэн явдал
Мартагдашгүй гунигт ая, аялгуу авчирна аа
Ая дуугаараа л тэр зүүдээ чамд өгүүлэхгүй бол
Ам тангараг гэж ойлгохгүй өнгөрөх буй за
Ариухан гэнэнхэн уйлж дуулж эрхэлсэн насандаа
Алдрайхан чамдаа анхны хайрынхаа үгийг хэлсээн
Хөврөн урсах бодлын зэрэглээ зөвхөн чиний дүрийг ургасаар
Хүслийн тэвчээр эрхгүй алдраад сэтгэлдээ ганцхан чамайг хайрласаан
Чөтгөр шүгэлсэн түүнийгээ март
Нулимсаа арчаад над руу нэг хар
Чин үнэнийг хэлье тэр чамд хайргүй
Чимээ чагнаж хүлээх хэрэггүй
Тэнгэрийн ододыг хэд л гэж тоолсоныг
Тэргэл сарны туяатай чи санаач
Хайртай гэсэн үгээ хэндээ л гэж хэлсэнээ
Халуун зуны цэцэгтэй чи санаач
Сургууль минь чиний дэггүйхэн жаалууд
Сургууль чиний багын найзууд
Сургууль минь чиний багын найзууд
Одоо бид бүгдээрээ завгүй эрчүүд
Нуурын мандалд будан татаад
Намуун байгаль зүүрмэглэн нойрсоно
Саран авхай салхиар тоглон
Сайхан чиний минь нүүрийг илбэнэ
Шөнөжин бодол үймэрч сүүмийгээд
Сөнөсөн гариг шиг шоронгийн хана илчгүй
Санаанд өчүүхэн оч гялсхийн улалзахад
Салхи сэвэрхэн үлээж бөхөөх юм