Урсгал ус нь болортон цалгиж
Ургамал өвс нь ногоорон халиурсан
Уудам цэлгэр хангайтай билээ
Алтан элс нь шижиртэн үелсэн
Зохиогч: Урлаг
Ам дамжин зохиож атаархана
Алдартан гэж цоллон атаархана
Авгай хүүхдэд ховлож атаархана
Алсын зайнаас бичиж атаархана
Шүүдрийн ус шиг ариухан байдаг сэтгэлт олны зураг минь
Сэлүүхэн голын урсгал шиг нэгэн зүгт оргилноо
Үүлс алсрах тэнгэрээ шүтсэн өнийн сайхан заншилаараа
Үйлс урмаар сэргээсэн өөдрөг олны сэтгэл юм
Хэн нэгэн чамд ухаанаа гайхуулж
Хэцүү шүү гэж юуг ч бол хэлбэл чи бүү итгэ
Хийж бүтээ чи өөрөө оролдоод үз
Бүх үйлс амархан харин чи оролдоод үз
Намрын бороо зөөлөн шиврэхэд аав минь даанч дуртай
Насыг нь зөөж буцсаар байгаа шувуудад хайртай
Өөрөө өтлөвч орчлонд үлдэнэ гэж наддаа хайртай
Өдрөөс өдөрт холдсоор байгаа аавдаа би хайртай
Хэн хүнтэй би уулзмааргүй байна
Хэрүүл хайж би бухимдмааргүй байна
Уйлмаар ч үгүй дуулмаар ч үгүй байна
Усны жараахай шиг дуугай л баймаар байна
Угтах баяр аз жаргалын дуудлага
Улирах он, ирэх ирээдүйн хэлхээ
Эрдэм, билэг цэцэн оюуны ундраа
Эрхэм шүтээн-энэ миний Өнөөдөр
санана даа чи намайг санана
сар нарыг унтуулан сэрээж санана
нартайд чи намайг санаж гандана
сартайд чи намайг санаж бүдэрнэ
ДУУЛИМ ХОРВООД БИ НЭГИЙГ ҮГҮЙЛЭХ Л ЮМ
ДУУГАА ДУУЛАХААР БҮХНИЙГ МАРТАХ Л ЮМ
ТЭР Л ХАВРЫН НАМУУХАН ҮДЭШ СЭТГЭЛД МИНЬ УЯНГАЛАХ ЮМ
ТЭРГЭЛ САРНЫ ТУЯАТАЙ СҮЛЭЛДЭН ЭГШИГЛЭХ ЮМ
Хайртай элбэрэлт ээж аав минь
Эндээс нисээд хүрнэ би
Сайн сууж байв уу гэсээр тандаа хүү нь үнсүүлэхээр
Одоохон хүрээд очно оо