Алсын алст жолоо заллаа даа
Аглаг хорвоог танихаар мордлоо би
Ариун үнэнээр сүүн сэтэглээ
Алтан дэлхийдээ өргөхөөр зорилоо
Зохиогч: Урлаг
Уйдаж л сууна даа бүсгүйн заяа минь
Уудмын холд юм уу даа ханийн зураг минь
Уйтай шөнийн уртад үнэрийг чинь үгүйлж
Уйсан олны дунд царайг чинь хайна
Насан багдаа наадаж явсан
Нартай борооны дараахь
Солонго чи намайг юунд хуурав даа
Эрчлэн хөөсрөн тэнгисийн мандалыг шилтгээд
Эргэн зэврүүхэн сэвшээнд нь бодол жихүйц гэгэлзэнээ
Хүний сэтгэл гэгээн давалгайлах далай тэнгис юм
Хүний жаргал гэгээн дөлгөөхөн долгилох тэнгис юм
Front textУчрах ирээдүйн сайхныг уудмын тэртээд гэвэл
Урам гомдол хоёрын утга нь тэнцсэн ч юм уу даа
Учралын сайхан сайхан бүхнийг урсаад ирэх шиг санасан
Уяхан гэмээр сэтгэл минь хүслийн гялбаа ч юм уу даа
Үүр шөнийн зүүдэнд
Учирсан тэр зөөлөн харцыг
Өөрийг минь хайрлах харц гэж
Зүрхэндээ би шивнэсэн
Цаг хугацаа аажмаар, заримдаа хурдан өнгөрнө
Цагтай уралдан амьдарч аз жаргал эрж хайна
Хааяа тэр намайг хол орхиж одно
Харин би ард хоцорч, дахиад л араас нь гүйнэ
Хэрвээ тэр өдөр чамтай учраагүй бол
Хэнд энэ хайрын дууг зориулах байсан бол
Хэрвээ тэр өдөр чамд дурлаагүй бол
Хэн энэ хайрын дууны эзэн байх байсан бол
Чи тэнгэрээс асгарах ширүүн борооны
Над дээр орсон ганцхан дусал
Чи тэнгэрээс будрах цагаан цасны
Алган дээр унасан ганцхан ширхэг
Дурлалт хүнээ сэтгэлдээ багтааж
Дуусашгүй мөрөөдлүүдээр өөрийгөө хуурна
Дахиад ирэх болов уу гээд
Давтан давтан өөрөөсөө асууна