Xvslen bolson minii shine jil
Xүүxed nas shig xvreed irlee
Xvn bvriin setgel dogdluulsaan
Gegeen ayalguu egshiglenee uyangalnaa
Зохиогч: Урлаг
Хүсэл татсан хавар болдгоороо боллоо
Хүлээж байсан шувууд ирдгээрээ ирлээ
Хайрын бяцхан төгөл нахиагаа дэлгэлээ
Харин ганцхан чамайгаа би үгүйлнэ
Яамаар ч юм бэ дээ чиний зүрхийг
Яаж өөртөө татах вэ
Яруу сайхан шүлгийг уншаад ч
Ямарч нэмэргүй юм
Чамайг нас сүүдэр дийллээ ч
Яасан ч сэтгэл чинь гонсойхгүй
Найраг дуу хоёр байгаа цагт
Насандаа сэтгэл чинь ганцаардахгүй
Чи миний хайрын наран
Чин зүрхний хүслийн минь саран
Энэхэн сэтгэлийг догдлуулсан
Энгийн биш миний нандин хайр
Энэхэн сэтгэлийг догдлуулсан
Энгийн биш миний нандин хайр
Хэнээс ч илүү чи
Хээнцэр залуу биш
Зөвхөн ааш чинь
Зүрхийг минь хөндсөн
Шөнөжин шаагих бороо
Чиний тухай ярих юм
Сэтгэлийн гунигаа би сонсоё
Сэрүүн зүүдээ
Ширхэг ширхэгээр будран хаялах цасан ширхэгүүд
Сэвшин үлээх өвлийн салхи нь намуухан дулаахан
Сэтгэл хүртэл нэг л хачин тайван жаргалтай
Шинэ жилийн цагаан шөнө дулаахан амгалан
Гуниг шивнэх гэрлийн дор болзоонд зогссон юм уу
Гудамж дагуу ургах сарнайд зүрхээ өгсөн юм уу
Зүв зүгээр явсан сэтгэл энэхэн зөрлөг дээр
Зөн зовин татсан мэт гэнэт догдлох чинь юу вэ
Хэнд ч өгөөгүй миний нандин хайр
Үүл шиг нүүгээд хаашаа ч явахгүйг мэдэж байна
Зүүдэн дотроо ургуулсан миний хайр
Зөн совингоороо биднийг учруулжээ