Үүлэн чөлөөний энэхэн амьдралд
Өөрийгөө ч таниагүй төөрч явна уу
Өврөөс минь алдуурсан шувуухай минь чи
Үүрээ олохгүй нисэж л явна уу
Зохиогч: Урлаг
Хатуу зөөлөн хоногийн хүрдийг
Хайраараа дэвтээж явахад чинь
Халуун сэтгэлийг чинь сэвтүүлсэн бол
Хайрт минь чи намайг уучил
Гэрэлт орчлонд мэндэлсэн
Чиний төрсөн өдөр
Мянга мянган сарнай шиг
Анд найзууд чинь цугларлаа
Тэр намайг дурсдаг болов уу
Тэр намайг үгүйлдэг болов уу
Тэртээх өдрүүдийг санадаг болов уу
Тэмүүлсээр учирсаныг мэддэг болов уу
Дөнгөж тайтгарсан сэтгэлийг минь
Хайрын шаналалд унагаагаад хэрэггүй
Дуугүй би саад болохгүй холуур тойрье чамаасаа
Дусал нулимс шүүрсэн дурсамжаа үүрд орхие
Сэхүүн салхи чи хэзээ ирэв
Хичнээн олон жил аялж байна даа
Орчлонг үгүйсгэж өөлсөөр
Гэрт минь дахиад л ирэв үү
Сэрүүн намрын үдэш
Сэтгэлийн минь бороо шивэрнэ
Холын тэртээд хун шувууд
Хагацал хэлэн дэвэн одно
Дэвэн дэвэн дэвэн одно
Намрын өнгөөр хайлаас шаргалтана хайлаас шаргалтана
Нарсны нөмөрт болзоонд зогслоо болзоонд зогслоо
Навчисын тоогоор хүслээ шивнэлээ хүслээ шивнэлээ
Намайг гэсэн сэтгэл буруугүй сэтгэл буруугүй
Хатан сүйх бөгж чинь гар хайрч
Харцанд унасан гуниг чинь зүрхэнд тусч
Хуурамч гэдгийг олж харахааргүй байсан тэр үед
Хэн нь хэнээрээ тоглосныг хэлж яаж тогтох вэ
Хайрлахаа ч алддаа чамайгаа
Хааяа хааяа бодсон байх юм
Хэлэгдэж яригдахаас дандаа айж
Хий дэмий зовсон байх юм